فاجعه خاموش در کشور/ بحران به مرحله هشدار رسید
اقتصاد ایرانی: بحران کمآبی در ایران به مرحلهای خطرناک رسیده است؛ کاهش ۴۲ درصدی ورودی آب به سدها نسبت به سال گذشته، زنگ هشدار جدی برای آینده منابع آبی کشور را به صدا درآورده و چشمانداز نگرانکنندهای را پیش روی کشاورزی و تامین آب شرب قرار داده است.

سال آبی جاری در حالی که به انتهای خود نزدیک میشود، وضعیت بحرانی منابع آبی کشور به ویژه در مناطق خاص، به وضوح به چشم میخورد.
سدهایی که زمانی نماد آبادانی و منبع زندگی بودند، اینک خشکی کامل را در بستر خود تجربه میکنند. سدهای وشمگیر، گلستان و بوستان در استان گلستان، که نیازهای حیاتی کشاورزی و شرب این منطقه را تامین میکردند، اکنون دچار بحرانی عمیق شدهاند.
سال آبی رو به پایان؛ سدهایی در آستانه نابودی
سدهایی که روزگاری آب فراوان داشتند، حالا به یادگاری از گذشته تبدیل شدهاند و تنها خاطرهای از آب در ذهنها باقی مانده است. در مناطق جنوبی کشور نیز شاهد وضعیت مشابهی هستیم. سد رودبال داراب فارس و سدهای شمیل و نیان در استان هرمزگان نیز به جمع سدهای خشک پیوستهاند. این وضعیت اضطراری نه تنها زندگی کشاورزان را به خطر انداخته است، بلکه تامین آب شرب و صنعتی مناطق اطراف را نیز به صورت جدی تحت تأثیر قرار داده. این شرایط بحرانی، زنگ هشدار مهمی برای مدیریت منابع آبی و تغییر الگوی مصرف به شمار میرود.
کاهش میزان ورودی آب؛ پیامدهای سنگین برای آینده
آمارها نشان میدهد که بحران آب در کشور به یک واقعیت انکارناپذیر تبدیل شده است. از ابتدای سال آبی جاری تا پانزدهم شهریور ماه، تنها ۲۴ میلیارد و ۳۳۰ میلیون مترمکعب آب وارد سدهای کشور شده، در حالی که این رقم در مدت مشابه سال گذشته، ۴۱ میلیارد و ۸۳۰ میلیون مترمکعب بوده است. این کاهش ۴۲ درصدی در ورودی آب، نه تنها به کاهش ذخایر پشت سدها منجر میشود، بلکه نشاندهنده کاهش بارشها و تغییرات اقلیمی است که پیامدهای سنگین برای کشور به همراه دارد.
ادامه این روند میتواند عواقب جبرانناپذیری مانند خشک شدن تالابها، گسترش بیابانزایی، مهاجرتهای اجباری و افزایش بحرانهای زیستمحیطی و اجتماعی به دنبال داشته باشد. اکنون بیش از هر زمان دیگری نیاز است که مسئولان و مردم ضرورت این بحران را درک کنند و راهحلهای پایدار برای مدیریت مصرف و حفاظت از منابع کمآبی کشور اتخاذ شود، پیش از آنکه این وضعیت به بحرانی غیرقابل جبران تبدیل شود.