بهترین فیلم‌های بهرام بیضایی که سینما را تکان دادند!
اقتصاد ایرانی: بهرام بیضایی، از برجسته‌ترین فیلم‌سازان ایرانی و چهره‌ای ماندگار در تاریخ سینمای ایران است. آثار سینمایی او نه تنها در ایران، بلکه در سطح جهانی به عنوان شاهکارهایی بی‌نظیر شناخته می‌شوند و نقش مهمی در تحول هنر سینما و تئاتر دارند.
بیضایی تاثیر عمده‌ای در پیشرفت سینما و تئاتر ایران داشته است. او بارها از سوی منتقدان و سینماگران به عنوان بهترین فیلم‌ساز تاریخ ایران شناخته شده است. از سوی دیگر، آثار نوشتاری و پژوهشی او در زمره مهم‌ترین منابع ادبی و تحقیقی کشور قرار دارند.
رگبار؛ نقطه شروع درخشش
فیلم رگبار، اولین اثر بلند سینمایی بیضایی، در سال ۱۳۵۰ ساخته شد و نام او را به عنوان یک فیلم‌ساز پر استعداد بر سر زبان‌ها انداخت.
این فیلم داستان آموزگاری تازه‌وارد به نام آقای حکمتی را بازگو می‌کند که در جنوبی‌ترین بخش شهر، تلاش می‌کند با محیط اطراف و شاگردان مدرسه‌اش ارتباط برقرار کند. در این میان، او به آرامی به خواهر یکی از شاگردانش، عاطفه، دل می‌بازد. اما این رابطه باعث حسادت قصاب محله، آقا رحیم، نسبت به حکمتی می‌شود و...
چریکه تارا؛ تلفیق تاریخ و عشق
فیلم چریکه تارا یک اثر شاعرانه و بی‌نظیر از کارنامه موفق بهرام بیضایی به شمار می‌رود. این فیلم، اولین فیلم ایرانی بود که پس از انقلاب توقیف شد و اجازه نمایش پیدا نکرد.
داستان درباره بیوه‌ای به نام تارا است که با مردی اسرارآمیز از تاریخ روبه‌رو می‌شود. این مرد به دنبال شمشیری تاریخی است و تارا در کشمکش‌های خانوادگی و عشقی به او گرفتار می‌شود. در نهایت، تارا با امواج سهمگین دریا روبه‌رو شده و برای بازپس‌گیری عشق خود، مقاومت می‌کند اما در این مبارزه شکست می‌خورد.
مرگ یزدگرد؛ جرعه‌ای از تاریخ
فیلم مرگ یزدگرد که اقتباسی از نمایشنامه‌ی بیضایی با همین نام است، در سال ۱۳۶۰ ساخته شد و به یکی از نقاط اوج کارنامه هنری وی تبدیل شد.
این اثر، داستان بازجویی از خانواده آسیابانی را روایت می‌کند که شاه یزدگرد سوم در آسیاب آنها اقامت داشته و کشته شده است. اعضای خانواده هر کدام داستانی متفاوت درباره مرگ شاه بیان می‌کنند. تناقض در روایت‌ها، حقیقت را در ابهامی پیچیده فرو می‌برد.
باشو غریبه کوچک؛ صدای دل‌ها
فیلم باشو غریبه کوچک، یکی از ستون‌های مهم سینمای ایران است که توسط منتقدان بارها به عنوان بهترین اثر تاریخ سینمای کشور شناخته شده است. بیضایی این فیلم را در سال ۱۳۶۸ ساخت.
باشو، پسرکی جنگ‌زده از جنوب کشور، با بمباران شهرش به طور تصادفی به شمال ایران می‌رسد. او در آنجا با زنی به نام نایی و دو فرزندش روبه‌رو می‌شود. به‌رغم تفاوت‌های فرهنگی و زبانی، رابطه‌ای عاطفی بین باشو و این خانواده شکل می‌گیرد و نایی او را به عنوان فرزند خود می‌پذیرد.
مسافران؛ تجربه‌ای از زندگی و مرگ
مسافران آخرین فیلم بیضایی قبل از وقفه‌ای ده‌ساله در کارنامه سینمایی او بود. این اثر همچنان به عنوان یکی از شاهکارهای تاریخ سینمای ایران شناخته می‌شود.
در این فیلم، مهتاب همراه خانواده‌اش در راه تهران به یک حادثه‌ی مرگبار دچار می‌شوند. خانواده‌اش جان باخته‌اند اما خانم بزرگ به بازگشت آنان امید دارد. ناگهان، حضور مهتاب و آینه‌ی موروثی عروس فضایی نمادین و اسرارآمیز را رقم می‌زند.
سگ‌کشی؛ اثری نوآر و متفاوت
فیلم سگ‌کشی به خاطر فرم تازه و بی‌همتای خود خیلی زود درخشید و به پرفروش‌ترین فیلم سال ۱۳۸۰ تبدیل شد. این اثر یکی از معدود فیلم‌های موفق سینمای نوآر ایران است.
گلرخ، زن نویسنده‌ای که به دلیل سوءظن از شوهرش ناصر جدا شده بود، پس از بازگشت به تهران درمی‌یابد که ناصر در آستانه زندان است. عذاب وجدان گلرخ او را به تلاش برای رضایت شاکیان و نجات شوهرش سوق می‌دهد.
