هشدار: فیلم قسطنطنیه فقط وقتتان را تلف می‌کند!

این اثر که به کارگردانی کریم امینی ساخته شده، با حضور بازیگرانی مانند پژمان جمشیدی و بیژن بنفشه‌خواه و تعدادی از هنرمندان ترکیه‌ای شکل گرفته است. برخلاف ادعاهای تبلیغاتی در تیزرهای فیلم، «قسطنطنیه» داستانی تکراری را روایت می‌کند که نه سرگرم‌کننده است و نه جذابیت دارد.

داستان این فیلم درباره مردی بیمار است که برای درمان به ترکیه سفر می‌کند. اما سری اتفاقاتی در آنجا رخ می‌دهد که تمام زندگی او را دستخوش تغییرات می‌کند.

در سینمای ایران، وقتی بحث بازنمایی جامعه ایرانی مطرح می‌شود، مفاهیم مختلفی مثل مردسالاری حضور پررنگی در روایت‌ها دارند. متاسفانه، شاهد این هستیم که بعضی آثار تلاش دارند تا تصویری ضد زن یا حتی ضد مرد ترسیم کنند. تصویری که مردان ایرانی را به عنوان افرادی هوس‌ران و ضعیف در برابر زنان خارجی نمایش می‌دهد. این رویکرد نه‌تنها تحقیرآمیز است، بلکه هیچ ارزشی به سینمای کمدی اضافه نمی‌کند. در سال‌های اخیر، این نوع بازنمایی جنسیت‌زده در فیلم‌های کمدی به شدت دیده می‌شود.

بازگشت به فرمول تکراری و کلیشه‌ای

«قسطنطنیه» از همان ساختاری بهره می‌برد که در آثاری مثل «فسیل» یا «مرد عینکی» مشاهده کردیم؛ ترکیبی از بازیگران ثابت و دیالوگ‌های کلیشه‌ای که هیچ نوآوری ارائه نمی‌دهد. در نخستین تجربیات، چنین فرمولی ممکن است برای مخاطب جذاب باشد، ولی تکرار بی‌پایان این قالب خسته‌کننده شده و حتی رغبت افراد به سینما رفتن را کاهش داده است.

دیدن نام بازیگران این فیلم ممکن است مخاطب را به اشتباه بیندازد و فکر کند با یک کمدی جذاب، مشابه سایر آثار معمول سینمای ایران روبرو خواهد شد. اما «قسطنطنیه» نه‌تنها نتوانسته انتظارات را برآورده کند، بلکه به مراتب اثری کم‌مایه‌تر و جنسیت‌زده‌تر از نمونه‌های دیگر است.

بازیگران این فیلم، به نظر می‌رسد که دائماً از پروژه‌ای به پروژه دیگر کوچ می‌کنند، بدون ارائه تفاوت یا نوآوری خاص. «قسطنطنیه» که ادعای ارائه یک کمدی متفاوت دارد، با پیشرفت داستان ضعف‌های جدی و روایت‌های سطحی خود را آشکار می‌کند. این اثر مانند بسیاری از فیلم‌های کمدی اخیر ایران، نه تنها چیز جدیدی به مخاطب ارائه نمی‌دهد، بلکه به سرعت از ذهن بیننده پاک می‌شود و هیچ اثر ماندگاری به جا نمی‌گذارد.