عاقبت وعده بزرگ دولت؛ نخستین گام عملی تامین مسکن برداشته شد
اقتصادایرانی: اولین اقدام دولت برای حل مشکل مسکن برداشته شد؛ با ارائه تسهیلات بلندمدت، تأمین زمین و مشارکت در ساخت، امید خانهدار شدن اقشار کمدرآمد افزایش یافت.
در سالهای اخیر در بسیاری از مناطق کشور، هزینههای مرتبط با مسکن به طرز چشمگیری افزایش یافته است. این موضوع باعث ایجاد فاصله چشمگیر بین درآمد اقشار آسیبپذیر و هزینه تأمین مسکن شده است، بهگونهای که برای این اقشار دستیابی به خانه بدون پشتیبانی ساختاری تقریبا غیرممکن به نظر میرسد.
این مسئله، اهمیت سیاستهای عمومی و نهادهای حمایتی را در تأمین مسکن برای مددجویان دوچندان کرده است. از جمله ابزارهای کاهش فشار ناشی از این بحران میتوان به کمکهای مالی مستقیم، ارائه تسهیلات با بازپرداخت بلندمدت، تأمین زمین و مشارکت در ساخت مسکن اشاره کرد.
توانمندسازی واقعی مددجویان تنها در صورتی امکانپذیر است که ابتدا زیرساختهای لازم برای یک زندگی پایدار فراهم گردد. فردی که هر روز دغدغه پرداخت اجاره یا یافتن سرپناه دارد، نمیتواند به اشتغال، یادگیری مهارتهای تازه یا برنامهریزی اقتصادی بیندیشد. به همین دلیل، مسکن نه فقط یک نیاز رفاهی بلکه به عنوان پیشنیاز توانمندسازی اجتماعی و اقتصادی شناخته میشود.
ارتباط مستقیم بین مسکن و توانمندسازی
تأمین یک مسکن مناسب نتایجی شگرف بر زندگی خانوادهها دارد. ثبات در محل زندگی، امنیت روحی و روانی کودکان را ارتقا میدهد که منجر به افزایش اعتماد به نفس، پیشرفتهای تحصیلی و اجتماعی میشود. از سوی دیگر، احساس امنیت والدین، تصمیمگیریها و مدیریت اقتصادی خانواده را بهبود میبخشد. بنابراین، مسکن نهفقط سرپناه بلکه سکوی پرشی برای بهبود کیفیت زندگی محسوب میگردد.
علاوه بر اینها، اثرات مثبت اجتماعی تأمین مسکن گستردهتر از تصور است. کاهش معضل حاشیهنشینی، جلوگیری از تشکیل مناطق سکونتگاهی غیررسمی و کاهش آسیبهای اجتماعی نمونههایی از این تأثیرات میباشند. خانههای ایمن و پایدار میتوانند هزینههای سنگین اجتماعی مرتبط با بیخانمانی و خانوادههای بیثبات را کاهش دهند و فرصت مشارکت بیشتر مددجویان در جامعه را فراهم سازند.
برای تحقق این اهداف همکاری گسترده بین نهادهای مختلف از جمله دولت، نهادهای حمایتی و بخش خصوصی ضروری است. اقداماتی همچون ساخت پروژههای مشترک، استفاده از زمینهای دولتی و مدلهای نوآورانه مشارکتی میتوانند فرایند تأمین مسکن را سریعتر و با هزینه کمتر ممکن سازند. این امر همچنین باید با توجه به کیفیت ساخت، دسترسی به خدمات شهری و ارتباط آسان با محل اشتغال همراه باشد.
در نهایت، تأمین مسکن برای مددجویان را نمیتوان صرفاً یک حمایت کوتاهمدت تلقی کرد. این اقدام سرمایهگذاری بلندمدتی برای ایجاد جامعهای با عدالت بیشتر و پایداری بالاتر است. ساختن یک خانه تنها به معنای حل مشکل یک خانوار نیست بلکه زمینه بازگشت این خانوادهها به جامعه فعال اقتصادی و اجتماعی را فراهم مینماید. چنین سیاستی گامی بنیادی در کاهش فاصله طبقاتی و ترویج سلامت و همبستگی اجتماعی به شمار میرود.
<
پیشرفت پروژههای مسکن مددجویان در خراسان شمالی
سرپرست اداره کل بهزیستی خراسان شمالی اعلام کرد که در حال حاضر ساخت هزار و ۸۱۴ واحد مسکونی برای مددجویان این استان در دست اجراست. این واحدها شامل پروژههای مسکن ملی و خودمالکی میباشند.
محمدرضا کاظمزاده در روز سهشنبه بیان کرد: عملیات ساخت این واحدها از سال ۱۴۰۰ آغاز شده و تاکنون، هزار واحد در مراحل اسکلتبندی و سفتکاری قرار دارند و سایر واحدها در مراحل فنداسیون و اخذ پروانه کار هستند.
وی افزود: در ۱۲ آذرماه، همزمان با روز جهانی معلولان، ۶۰ واحد مسکونی به مددجویان تحویل میشوند. این واحدها شامل ۸۰ میلیارد ریال کمک بلاعوض، ۵۰ میلیارد ریال تخصیص یافته از سوی بهزیستی و ۳ میلیارد ریال تسهیلات قرضالحسنه خواهند بود. همچنین هزینههای مربوط به انشعاب و پروانه ساختمانی کاملا رایگان است.
کاظمزاده عنوان کرد: از ابتدای سال جاری تاکنون ۱۶۰ واحد مسکونی افتتاح و به مددجویان تحویل داده شده است. همچنین انتظار میرود تا پایان سال ۴۰۰ واحد مسکونی دیگر تکمیل و واگذار شوند.
این مقام مسئول جزئیات مربوط به واحدهای مسکونی را شرح داد و افزود: هر واحد مسکن ملی دارای ۷۵ مترمربع مساحت بوده و شامل پنج میلیارد و ۵۰۰ میلیون ریال تسهیلات، سه میلیارد ریال کمک بلاعوض بهزیستی و حدود شش میلیارد ریال آورده مددجو خواهد بود. برای طرحهای خودمالکی نیز تسهیلات قرضالحسنه سه میلیارد و ۵۰۰ میلیون ریالی، کمک بلاعوض سه میلیارد ریالی و حدود چهار میلیارد ریال آورده شخصی پیشبینی شده است.
او در پایان تصریح کرد که بزرگترین مشکلات مددجویان در حوزه مسکن، کمبود آورده شخصی و تأمین ضمانتهای مالی است.
خراسان شمالی با بیش از یک میلیون نفر جمعیت، دارای ساختاری روستایی بوده و حدود ۴۴ درصد جمعیت آن در مناطق روستایی زندگی میکنند. در حال حاضر، ۲۵ هزار و ۴۳۷ نفر از معلولان جسمی، حرکتی، ذهنی، بینایی و شنوایی و همچنین ۴۶ هزار و ۱۰۷ خانواده شامل ۱۲۴ هزار نفر تحت پوشش خدمات بهزیستی در این استان قرار دارند.