فرانچسکو توتی: یک امضا تا رئال مادرید فاصله داشتم، اما رم همه چیز من بود
اقتصاد ایرانی: فرانچسکو توتی، اسطوره بیبدیل فوتبال رم، با وجود پیشنهاد از رئال مادرید، به عشق هوادارانش وفادار ماند و به نماد جاودانه تعصب و عشق به پیراهن در دنیای فوتبال تبدیل شد.
فرانچسکو توتی، بزرگترین گلادیاتور شهر رم، با حضور بیوقفه در این تیم طی ۲۵ سال، از کودکی تا آخرین بازیاش، نمادی از وفاداری، تعصب و عشق واقعی به یک تیم و یک شهر شد. او مردی بود که میتوانست به یکی از بهترین باشگاههای جهان برود، ولی تصمیم گرفت بماند و نشان دهد که حتی در فوتبال مدرن، عشق به پیراهن هنوز معنا دارد.
صحبتهای فرانچسکو توتی درباره مسیر حرفهایاش
اسطوره فراموشنشدنی فوتبال ایتالیا و کاپیتان جاودانه رم، در برنامه «Prime Sport» به میزبانی دوست و همتیمی سابقش، لوکا تونی، از مسیر زندگی حرفهای خود و تبدیل شدن به یک نماد وفاداری در دنیای فوتبال صحبت کرد.
آغاز یک داستان ابدی در رم
توتی با مرور اتفاقات دوران کودکیاش فاش کرد که چطور میتوانست خیلی زود رم را ترک کند:
وقتی ۱۲ ساله بودم، مدیر وقت باشگاه میلان به خانهمان آمد و پیشنهاد ۱۶۰ میلیون لیر را برای بردن من به میلان ارائه کرد. اما مادرم نمیپذیرفت که از شهرم جدا شوم. او تلاش کرد از من محافظت کند و این انتقال انجام نشد.
این تصمیم ساده، سرنوشت فوتبال ایتالیا را تغییر داد. از آن زمان، توتی فقط پیراهن رم را پوشید و تا پایان دوران حرفهایاش وفاداریاش را حفظ کرد. او یکی از آخرین اسطورههای وفاداری در فوتبال مدرن محسوب میشود.
وسوسه رئال مادرید و عشق به رم
توتی همچنین اشاره کرد که در طول دوران حرفهای خود، پیشنهادهای جذابی حتی از رئال مادرید داشت:
در سال ۲۰۰۴، فقط یک امضا برای پیوستن به رئال مادرید فاصله داشتم. اما قلبم اجازه نداد. عشقم به مردم رم همیشه قویتر بود.
وی افزود:
پیشنهادهای بزرگی حتی از لیگ آمریکا دریافت کردم و پیش از بازی خداحافظی، میهایلوویچ از تورینو با من تماس گرفت. اما من هیچوقت نمیخواستم پیراهنی غیر از پیراهن رم را بپوشم. هیچگاه از تصمیمم پشیمان نیستم. از همان ابتدا میدانستم که انتخابم رم است؛ اینجا به دنیا آمدم و اینجا میمیرم. معتقدم که کسی نمیتواند کاری که من برای شهرم و تیمم انجام دادم را تکرار کند.
پایان تلخ با اسپالتی
اما مسیر همیشه آسان نبود. توتی از سختیهای دوران پایانی حرفهایاش سخن گفت؛ دورانی که با سرمربی وقت رم، لوچانو اسپالتی دچار اختلاف شد:
اسپالتی در سال ۲۰۱۶ برگشت تا مرا وادار به خداحافظی کند و از حمایت کامل باشگاه برخوردار بود. رابطهمان پرتنش بود و تفاوت زیادی بین او با اسپالتی سال ۲۰۰۵ وجود داشت. در نهایت، باشگاه به من گفت که زمان خداحافظی فرا رسیده است، و حتی یک روز به خانهام آمدند تا بگویند دربی بعدی آخرین بازیام خواهد بود.
او با تلخی ادامه داد:
میدانستم روزی باید خداحافظی کنم، اما هنوز احساس آمادگی داشتم. در آن زمان، رم بیشتر از اسپالتی مرا ناامید کرد. آنها فکر میکردند دیگر به تیم مزاحم شدهام. حتی پیشنهاد دادم رایگان بازی کنم. برای رم حاضر بودم هر کاری کنم.
پس از خداحافظی؛ سه هفته اشک و سکوت
توتی درباره روزهای پس از ترک حرفهای فوتبال گفت:
سه هفته پشتسرهم هر روز گریه میکردم. با همه رابطهام سرد شده بود. چندین بار در حمام نامه خداحافظیام را دوباره خواندم و گریه کردم. تصور میکردم یک بازی دیگر به عنوان خداحافظی برگزار خواهد شد، ولی بعد از آن روز فهمیدم که دیگر نمیتوانم از فوتبال و رم جدا شوم. آن روز برایم مثل جدایی میان مادر و فرزند بود.
روز خداحافظی توتی از فوتبال و شاید روز مرگ وفاداری