آغوش مهربانی زیر بمب و آتش

اقتصادایرانی: ویدیوی کوتاهی که این روزها در فضای مجازی دست‌به‌دست می‌شود، روایت دلخراش لحظاتی است که دل هر بیننده‌ای را می‌لرزاند؛ مادریاران شیرخوارگاه آمنه، با چشمانی نگران و قلب‌هایی پراضطراب، پله‌ها را یکی‌یکی بالا و پایین می‌دوند تا نوزادان بی‌دفاع را از میان صدای انفجارها و غبار جنگ نجات دهند. پرستارها، هراسان اما مصمم، کودکان را در آغوش می‌کشند و می‌دوند به سمت جایی دور از بمب، دور از ترس، جایی امن. شهر در مه دود و صدای مهیب انفجارها فرو رفته، اما در دل این تاریکی، تلاش برای نجات زندگی کوچک‌ترین انسان‌ها، روشن‌ترین تصویر ویدیوست.

یادداشت را به طور کامل بخوانید :

شیشه های شیرخوارگاه شکسته، سر و صدا گریه 60 شیرخوار شیرخوارگاه را درآورده، اصلا ذات شیرخوار همین است. یکی که گریه می کند، هماهنگ و ریتمیک صدای تک تک شان بلند می شود. مادر یاران در تلاش برای آرام کردن کودکان هستند و هر کدام مدام با خانواده های شان در تماسند.

به گفته دکتر محمد نصیری مدیر کل بهزیستی تهران، آنها بین کودکان و خانواده خود و کودکانی که به آنها امانت سپرده شده بود، کودکان به امانت سپرده شده را انتخاب کردند. شیرخوارگاه آمنه در خیابان ولیعصر و در منطقه سه تهران از همان روزهای اول تهاجم رژیم صهیونیستی به کشورمان با صداها و موج انفجار آسیب دید.

نصیری به «ایران» می گوید: «همان روز جمعه 24 خرداد باید ستاد را تشکیل می دادیم و برای افراد حاضر در مراکز تصمیم گیری می کردیم. از آنجا که شیرخوارگاه آمنه معروف ترین و قدیمی ترین مکان بهزیستی در کل کشور بود و از سال های دور همه می دانستند، شیرخوارگاه آمنه در کجا قرار دارد، تصمیم گرفتیم جلسه ستاد را در آن محل تشکیل بدهیم. اما وقتی به شیرخوارگاه رسیدیم متوجه شدیم به دلیل اصابت موشک برج جهان کودک ،شیشه های شیرخوارگاه به دلیل موج انفجار شکسته و همکاران مضطرب و نگران هستند. اما ستاد مدیریت بحران را تشکیل دادیم.» او با بیان اینکه دیوار به دیوار شیرخوارگاه نیروی انتظامی قرار دارد، توضیح می دهد: «وقتی ساختمان بهزیستی در کرمانشاه هدف حمله قرار گرفت، مرتب به ما می گفتند که بهتر است تخلیه کنید. وقتی هشدار حمله به منطقه 3 هم مطرح شد دیگر تصمیم به جابه جایی گرفتیم.»

شرح روایت انتقال همزمان 70 نوزاد و کودک در کمتر از نیم ساعت پر از استرس و هیجان است.هیجان و استرس ناشی از انتقال نوزادان هنوز در کلام مدیر کل بهزیستی به چشم می خورد و حتی در بیان آن، نمی تواند حجم این فشار و استرس را پنهان کند: «ما نوزادانی داشتیم که با اکسیژن نفس می کشیدند، نوزادانی که فقط یک هفته از عمرشان می گذشت و نوزادانی که بیمار بودند. تخلیه شیرخوارگاه مثل تخلیه مهدکودک نیست، نوزادان شیرخوارگاه بیشترشان شرایط خاصی دارند و نیازمند مراقبت بیشتری هستند.» قرار بود 60 شیرخوار و 10 کودک به جای امن منتقل شوند.

نصیری می گوید: «آنها را به دو گروه تقسیم کردیم. زیر دو ساله ها قرار شد به شیرخوارگاه شبیر منتقل شوند و کودکان بالای دو سال به شیرخوارگاه حضرت رقیه(ع) می رفتند. در حال سوار کردن بچه ها برای جابه جایی بودیم که صداوسیما مورد حمله قرار گرفت. موج انفجار ساختمان شیرخوارگاه را لرزاند، شیشه ها شکست، همکاران نگران و بچه ها سراسیمه و مضطرب بودند. در کمتر از نیم ساعت همه بچه ها و پرونده های شان جابه جا شدند و اولین خودروی اورژانس با 17 نوزاد بیقرار و سه مربی اعزام شد.»

او با بیان اینکه نوزادان بدون کوچک ترین آسیبی منتقل شدند از لحظات اولیه حضور نوزادان در مکانی امن چنین می گوید: «وقتی به شیرخوارگاه شبیر رسیدیم همه بچه ها را روی پتویی که همکاران پهن کرده بودند گذاشتیم، نوزادان هم استرس و شرایط را حس می کنند، همه با هم گریه می کردند و بیقرار بودند به سرعت زیرزمین را به عنوان مکانی امن تجهیز کردیم. مادر یاران و مددکاران نوزادان را در آغوش گرفتند و به آنها رسیدگی کردند. هرچند ناآرامی و بیقراری ناشی از فشار روانی بر نوزادان را نمی توان به سادگی برطرف کرد و این کودکان در روزگاری که خودشان متوجه دنیای اطراف شان نبودند حتما روز سختی را تجربه کرده اند.»

اما نوزادان و کودکان را نمی شد دوباره در مرکز نگهداری کرد، شرایط جنگی و پرمخاطره بود و هر لحظه امکان داشت این مرکز هم هدف قرار بگیرد و جان بچه ها به خطر بیفتد. نصیری می گوید: «به سرعت طرح میزبان را اجرا کردیم 150 کودک را به خانواده های میزبان سپردیم. خانواده هایی که از قبل درخواست فرزندخواندگی داشتند و از قبل آموزش های مورد نیاز را دیده بودند.»

نصیری در ادامه به شایعاتی که آن روزها در فضای مجازی منتشر شده بود هم اشاره می کند: «پیامی منتشر شد که هر فردی متقاضی نوزاد است به شیرخوارگاه آمنه مراجعه کند و نوزادی به خانه ببرد. همکاران ما در سازمان بهزیستی در کنار خانواده های شان نبودند و در روزهای بحران در کنار امانت های خداوند ماندند. در هیچ شرایطی بدون بررسی و آموزش هیچ نوزاد و کودکی به هیچ فرد و خانواده ای واگذار نخواهد شد. خانواده های میزبان همواره در کنار سازمان برای حمایت و کمک به این کودکان حضور داشته اند و به محض تماس با آنها هر چند برخی خارج از تهران بودند برای بردن نوزادان به تهران مراجعه کردند.»

منبع: روزنامه ایران