زندگی سخت افغان‌ها در ایران
اقتصاد ایرانی: بازگشت چشمگیر مهاجران افغانستانی از ایران، بحران اشتغال و مسکن را در این کشور تشدید کرده است؛ نبود حمایت کافی از سوی حکومت طالبان و عدم همکاری مؤسسات برای ایجاد زمینه‌های کاری، چالش‌های بزرگی را برای این افراد رقم زده است.
چالش‌های زندگی در ایران برای مهاجران افغانستانی
گروهی از مهاجران افغانستانی بازگشته از ایران، خواستار همکاری حکومت سرپرست افغانستان و موسسات ملی و بین‌المللی در اولویت قرار دادن اشتغال‌زایی برای آنان شده‌اند. این مهاجران تاکید دارند که توجه به این موضوع می‌تواند از بازگشت مجدد به مهاجرت جلوگیری کند.
ماجرای بازگشت علی‌رضا کاظمی از ایران
علی‌رضا کاظمی، جوان ۳۵ ساله‌ای که پس از هشت سال زندگی در ایران، یک ماه پیش به کابل برگشته، از مشکلات اشتغال در کابل گلایه دارد. او سه سال در یک کارگاه تولیدی کفش کار کرده و به تولید کفش تسلط پیدا کرده است. علی‌رضا امیدوار است با حمایت مالی بتواند اشتغال‌زایی برای خود و دیگران فراهم کند.
او اظهار داشته که امید چندانی به استخدام در ادارات دولتی افغانستان ندارد؛ چرا که فرصت‌های شغلی در این کشور بسیار محدود و دسترسی به آن دشوار است.
او بازگشت مهاجران را به عنوان یک ظرفیت اقتصادی و اجتماعی مطرح کرده و خواستار استفاده از نیروهای کاری آنان برای جلوگیری از مهاجرت مجدد شده است.
تجربه مهاجران در بخش‌های تخصصی
برخی از بازگشت‌کنندگان دیگر نیز تاکید می‌کنند که مهم‌ترین نیاز آنان، حمایت مالی برای شروع فعالیت‌های اقتصادی است. به عنوان نمونه، حسین رضوانی، یکی دیگر از بازگشت‌کنندگان، با تجربه‌ای که در بخش ساخت‌وساز دارد، پیشنهاد کرده است که از نیروهای کاری به صورت گروهی برای اشتغال‌زایی استفاده شود.
آقای رضوانی خواسته است که بانک‌های افغانستان با ارایه طرح‌های حمایت مالی مانند «قرض‌الحسنه» به نیروهای متخصص کمک کنند. او باور دارد که برنامه‌های حمایتی می‌توانند چالش‌های مالی را کاهش داده و انگیزه‌ی بیشتری در میان جوانان ایجاد کنند.
اقدامات حکومت سرپرست افغانستان
در واکنش به بازگشت گسترده مهاجران، کمیته اشتغال‌زایی در چارچوب وزارت مهاجرین و بازگشت‌کنندگان تشکیل شده است. این اقدام در حالی صورت گرفته که طی یک ماه گذشته، نزدیک به یک میلیون مهاجر افغانستانی به طور داوطلبانه یا اجباری از ایران خارج شده‌اند.
اخراج مهاجران، به همراه چالش‌های پیشین در افغانستان، منجر به مشکلات عمده‌ای از قبیل نبود مسکن و اشتغال برای جامعه کنونی شده است.
با وجود تمامی این تلاش‌ها، حکومت سرپرست افغانستان با کمبود بودجه مواجه است و توان مدیریت وضعیت و ایجاد شغل کافی برای جمعیت مهاجران و افراد حاضر در کشور را ندارد، وضعیت پیچیده‌تر از پیش شده است.
