توقف ساخت‌وساز در تهران با خروج کارگران افغان
اقتصاد ایرانی: با خروج گسترده کارگران افغان از ایران، بیش از نیمی از پروژه‌های ساختمانی تهران با کمبود نیروی کار مواجه شده‌اند. رییس کانون انبوه‌سازان تهران می‌گوید بسیاری از پروژه‌ها دچار وقفه شده‌اند، چراکه نه‌تنها کارگران ایرانی تمایل کمی برای کار در این بخش دارند، بلکه دستمزد آن‌ها نیز تقریباً دو برابر نیروی کار مهاجر است.
دستمزد کارگر ایرانی دو برابر اتباع است
ایرج رهبر، رییس کانون انبوه‌سازان تهران درباره تأثیر خروج کارگران افغان بر صنعت ساختمان گفت: «سال‌هاست که به استفاده از کارگران افغان در پروژه‌های ساختمانی عادت کرده‌ایم. هرچند در مشاغل دیگر هم از اتباع استفاده می‌شود، اما در ساختمان، بیشترین تمرکز روی کارگران افغان بوده است. حالا با خروج آن‌ها، فعالیت بسیاری از پروژه‌ها متوقف یا دچار وقفه شده است.»
او با بیان اینکه بیش از ۵۰ درصد کارگران ساختمانی تهران از اتباع افغان بوده‌اند، ادامه داد: «اخراج آن‌ها باعث کاهش راندمان و ایجاد خلأ جدی در پروژه‌ها شده و جایگزینی با نیروی کار ایرانی، هم زمان‌بر است و هم پرهزینه.»
رهبر گفت: «قرارداد بسیاری از پروژه‌ها مثل نهضت ملی مسکن، با قیمت‌های دو سال پیش بسته شده‌اند، اما حالا باید کار را با دستمزد بالاتر نیروی ایرانی ادامه داد، که این موضوع قیمت تمام‌شده را افزایش می‌دهد.»
کارگر ایرانی از بازار ساخت‌وساز حذف شده بود
رییس کانون انبوه‌سازان تأکید کرد: «سال‌هاست که به دلیل پایین‌بودن دستمزد و نبود بیمه، کارگران ایرانی تمایلی به کار ساده ساختمانی نداشتند. در مقابل، کارگران افغان با دستمزد کمتر و بدون هزینه بیمه، گزینه ارزان‌تری برای کارفرما بودند. همین موضوع باعث شد به مرور زمان، کارگران ایرانی از بازار کار ساخت‌وساز حذف شوند.»
او با اشاره به تفاوت قابل‌توجه دریافتی بین دو گروه افزود: «دستمزد کارگر ایرانی حدود دو برابر یک کارگر افغان است و در عین حال مشمول بیمه هم هست. به همین دلیل طبیعی است که اغلب کارفرمایان، تمایل بیشتری به استفاده از کارگران مهاجر داشته باشند.»
جایگزینی با کارگر ایرانی زمان‌بر است
رهبر گفت: «در شرایط فعلی، اگرچه هزینه کارگر ایرانی بالاتر است، اما نبود نیروی کار باعث شده کارفرماها ناچار به استفاده از آن‌ها شوند. شاید در بلندمدت، این مسأله انگیزه کارگران داخلی برای بازگشت به صنعت ساختمان را افزایش دهد، اما در کوتاه‌مدت، مشکلات متعددی برای پروژه‌ها به‌ویژه پروژه‌های دولتی و اقتصادی ایجاد کرده است.»
