بررسی عملکرد محمدحسین عادلی در عرصه اقتصاد کلان!

زندگینامه

محمدحسین عادلی در ۲۷ بهمن ۱۳۳۱ در شهر اهواز زاده شد. در مدرسهٔ دارالفنون در تهران تحصیل کرد. وی از همان ابتدا شروع به تدریس در دانشگاه‌های مختلف تهران کرد. در سن ۲۷ سالگی به سمت مدیر کل امور اقتصادی در وزارت امور خارجه رسید. پنج سال بعد، او مشاور ویژۀ وزارت امور خارجه شد. سال بعد، فعالیت خود را به‌عنوان مشاور وزیر نفت آغاز کرد. در ادامه، او به نمایندگی ایران در جلسه‌های مختلف اوپک شرکت می‌کرد. عادلی یکی از معدود مقامات ایرانی است که به‌طور فعال در مجمع جهانی اقتصاد شرکت کرده‌است.

آغاز فعالیت‌های رسمی عادلی در زمینهٔ دیپلماتیک، هم‌زمان با انتصاب وی به‌عنوان سفیر ایران در ژاپن بود. وی در سال‌های ۱۹۸۶ تا ۱۹۸۹ در این سمت فعالیت کرد و نقشی کلیدی در احیای روابط سیاسی و تجاری بین ایران و ژاپن داشت. وی در سن ۳۶ سالگی، رئیس کل بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران شد. او از پیشگامان اصلاحات اقتصادی ایران برای بازسازی شرایط بحرانی اقتصاد در سال‌های پس از جنگ ایران و عراق بود. فعالیت دیپلماتیک عادلی از طریق انتصاب وی به‌عنوان سفیر ایران در کانادا در سال ۱۹۹۵ ادامه پیدا کرد. او در پایان دورۀ خود در سال ۱۹۹۹، به عنوان معاون وزیر امور خارجه در امور اقتصادی و رئیس شورای هماهنگی روابط اقتصادی خارجی تا سال ۲۰۰۴ منصوب شد. پس از خروج عادلی از دولت، وی مؤسسۀ روند را تأسیس کرد.

سمت‌های شاخص:

دبیرکل انجمن کشورهای صادرکننده گاز (GECF) از سال ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۸ 

یکی از بنیانگذاران مؤسسه مطالعات سیاسی و بین‌المللی روند (Ravand Institute)

رئیس بانک مرکزی ایران بین سال‌های ۱۳۶۸ تا ۱۳۷۳ (۱۹۸۹–۱۹۹۴)

سفیر ایران در ژاپن، کانادا و بریتانیا 

حوزه‌های تخصص و فعالیت اقتصادی

تخصص در اقتصاد انرژی و گاز به‌ویژه در سطح بین‌المللی

نقش کلیدی در دیپلماسی انرژی و هماهنگی بین کشورهای صادرکننده گاز

تجربه‌ در سیاست‌گذاری پولی و اقتصادی کلان در ایران

اهمیت و کاربرد برای سایتت

عادلی یکی از معدود اقتصاددانان ایرانی است که هم در مراکز بین‌المللی انرژی (مثل GECF) فعالیت عملی داشته و هم در سطوح کلان سیاست‌گذاری داخلی حضور داشته است.

تحلیل و معرفی رویکردها و تجربیات او می‌تواند به آگاهی مخاطب درباره نقش ایران در بازار انرژی جهانی و همچنین رابطه نفت و سیاست‌گذاری اقتصادی داخلی کمک زیادی کند.

کتاب‌ها و ترجمه‌ها

برخی آثار تألیفی و ترجمه‌ای شناخته‌شده اثر ایشان عبارت‌اند از:

اقتصاد بین‌الملل و بازرگانی خارجی ایران

موضوع: بررسی مباحث مرتبط با تجارت خارجی و اقتصاد بین‌الملل ایران

ماموریت مخفی در تهران: خاطرات ژنرال هایزر (ترجمه)

روایت خاطرات رسمی مرتبط با دوره پهلوی

ماهیت فقر عمومی (ترجمه از جان‌کنت گالبرایت)

ترجمه‌ای درباره ساختارهای فقر و سیاست‌های کاهش آن

بازسازی و رشد بعد از جنگ در ژاپن (با همکاری تاکافوسانا کامورا)

تحلیل تجربه ژاپن در رشد پس از جنگ

تجارت بدون پول: شیوه‌های مبادلات تهاتری و تجارت متقابل (با همکاری لئو جی بی ولت)

بحث درباره مدل‌های جایگزین تجارت به‌صورت غیرنقدی

جوایز و تقدیرها

دریافت نشان آفتاب تابان (Order of the Rising Sun) از امپراتور ژاپن (آکی‌هیتو) در سال ۲۰۱۴، به‌عنوان بالاترین نشان اعطایی به یک شهروند ایرانی برای نقشش در توسعه روابط ایران–ژاپن 

جایزه Crans-Montana Development and Peace Award در سال ۲۰۰۲ در ژنو 

تقدیرنامه ویژه از دبیرکل سازمان همکاری اقتصادی (ECO) برای پیشنهاد نام این سازمان و نقش برجسته در شکل‌دهی آن