4 شرط کلیدی آمریکا برای مذاکرات تازه با ایران از نگاه واشنگتنپست
اقتصاد ایرانی: آمریکا با طرح چهار شرط جدید برای مذاکرات با ایران، مدعی است که اقدام بازگشت تحریمها از طریق سازوکار اسنپبک به دنبال ایجاد فضایی دیپلماتیک برای حل بحران هستهای و تشویق تهران به پذیرش این شروط است.

درهای دیپلماسی همچنان باز هستند
این مقام اروپایی که هویت او افشا نشده، عنوان کرد: «درهای دیپلماتیک همچنان باز است و ما به جایگزینی راهحل نظامی برای کاهش تنش در بحران مرتبط با گسترش سلاحهای هستهای اعتقاد نداریم.»
بازگشت تحریمها؛ پایان توافق هستهای
به نوشته روزنامه واشنگتنپست، بازگشت تحریمهای شورای امنیت شامل تحریم تسلیحات متعارف، محدودیتهای مربوط به برنامه غنیسازی اورانیوم، برنامه موشکهای بالستیک ایران، ممنوعیتهای مسافرتی و مسدود کردن داراییها است. این تصمیم، آخرین بقایای توافق هستهای سال ۲۰۱۵ را که دولت ترامپ در سال ۲۰۱۸ یکجانبه از آن خارج شد، نابود میکند.
شرطهای کلیدی آمریکا برای مذاکرات جدید
یک مقام آمریکایی که در جریان سیاستهای مربوط به ایران قرار دارد، اعلام کرد که آمریکا با افزایش فشار، به دنبال «فضا سازی» برای راهحل دیپلماتیک است. در این راستا، واشنگتن چهار شرط کلیدی برای مذاکرات معرفی کرده است:
شرطها توضیحاتمذاکرات معنیدار و مستقیم | ایران باید وارد گفتوگوهایی مبتنی بر اعتماد و همافزایی شود. |
غنیسازی صفر مواد هستهای | تهران باید کلیه برنامههای غنیسازی اورانیوم را به حالت تعلیق درآورد. |
محدودیت برنامه موشکی | ایران باید توسعه برنامه موشکهای بالستیک را محدود کند. |
توقف تأمین مالی نیروهای منطقهای | تهران باید از حمایت مالی گروههای نیابتی منطقهای خود دست بکشد. |
موانع مذاکرات ایران و آمریکا
واشنگتنپست در تحلیل خود تاکید میکند که این شروط سختگیرانه، مشابه مواردی هستند که در تلاشهای قبلی مذاکرات، مانعی اساسی برای توافق ایجاد کردهاند. احتمال میرود ایران این شروط را غیرقابل اجرای تلقی کند، چرا که همسو با سیاستهای پیشین تهران نیست.
تلاشها برای کاهش تنش
گزارش نشان میدهد که مذاکرات پیشین بین ایران و آمریکا که طی دو ماه تابستان برگزار شد، به دلیل حمله رژیم صهیونیستی متوقف شد. با این حال، یک مقام ارشد عربی نزدیک به دولت ترامپ اظهار داشت که دیپلماسی بهترین روش برای پایان دادن به بحران است و کاهش تنش تنها راهحل جایگزین خواهد بود.
به نظر میرسد که شرایط پیشرو مسیر دشواری برای دیپلماسی ایجاد کرده و دستیابی به توافقی جامع میان دو طرف نیازمند تغییرات اساسی در استراتژیهای مرتبط است.