فاجعه معیشتی: وقتی حقوق کارگران تنها ۶ روز کفاف میدهد!
اقتصادایرانی: گرانی دوباره نان و افزایش قیمت لبنیات در مشهد بحران معیشتی کارگران را تشدید کرده است؛ سطح پوشش حداقل دستمزد به زیر ۳۰ درصد سبد معیشت سقوط کرده و سفره خانوارهای حداقلبگیر هر روز کوچکتر میشود.
افزایش قیمت نان در شهر مشهد بار دیگر موجی از نگرانی را میان خانوارهای کارگری ایجاد کرده است. در ابتدا، این تغییر قیمت به شکلی مخفیانه و شبانه با استفاده از کارتخوان دوم در نانواییها اعمال شد و پس از آن، مسئولان مربوطه به طور رسمی این موضوع را تأیید کردند. در روز جمعه شانزدهم آبانماه، رئیس اتحادیه نانوایان مشهد از افزایش ۱۵ درصدی قیمت نان خبر داد و روز بعد معاون برنامهریزی فرمانداری مشهد این تغییر را بر اساس مصوبه شورای تأمین استان خراسان رضوی و در چارچوب اصلاح قیمت نان یارانهای اعلام کرد.
تبعات گرانیهای جدید در نان
طبق گزارشات مرکز آمار ایران، تورم نقطه به نقطه در بخش نان و غلات در مهرماه امسال به رقم ۱۰۰ درصد رسیده است؛ به عبارتی، قیمت نان در طول یک سال گذشته به دو برابر رسیده است. اکنون با افزایش رسمی ۱۵ درصدی قیمت، نگرانیها برای سرایت این گرانی از مشهد به دیگر استانها و در نهایت به پایتخت، بیش از پیش افزایش یافته است. این چرخه گرانی نان بارها تکرار شده و همواره از استانی شروع شده و در ادامه در کل کشور گسترش پیدا کرده است.
روند صعودی قیمت لبنیات و دام
مجید میرلطیفی ، یکی از اعضای هیئت علمی دانشگاه تربیت مدرس، نسبت به احتمال افزایش دو برابری قیمت ماست هشدار داده است. همچنین، قیمت دام زنده که در فروردینماه معادل ۲۵۰ هزار تومان بوده است، اکنون به ۳۱۰ هزار تومان افزایش یافته و امکان گرانتر شدن آن نیز وجود دارد. در همین حال، قیمت شیر به کیلویی ۴۵ هزار تومان رسیده است که برای بسیاری از خانوادهها تأمین آن دشوار شده است. یک خانواده سه نفره برای تأمین حداقل نیاز ماهانهشان به شیر، باید چیزی حدود یک میلیون تومان هزینه کنند. این فشار اقتصادی موجب کاهش مصرف روزانه لبنیات به ۱۶۰ گرم شده است که این میزان کمتر از نصف استاندارد جهانی مصرف لبنیات است و به وضوح نشاندهنده بحران تغذیهای در میان خانوارهای کارگری است.
<
فاصله عمیق میان دستمزد و هزینههای زندگی
فرامرز توفیقی ، فعال حوزه کارگری، اظهار داشته است که میزان سبد معیشت خانوارهای کارگری که در اسفندماه سال گذشته رقمی در حدود ۲۴ میلیون تومان برآورد شده بود، اکنون به ۵۸ میلیون تومان رسیده است. این در شرایطی است که حداقل حقوق ماهیانه کارگران تنها در حدود ۱۵ میلیون تومان بوده و این مبلغ تنها ۲۸ درصد از کل هزینههای لازم برای تأمین سبد معیشت را پوشش میدهد.
وی تأکید کرده است که میزان دستمزد فعلی کارگران صرفاً برای ۶.۵ روز از ماه کفاف میدهد و مابقی هزینههای زندگی باید با حذف ضروریات، کوچ به مناطق حاشیهای در شهرها و کاهش هزینههای آموزش و درمان جبران شود. شکاف اقتصادی که بیش از ۳۰ میلیون تومان میان میزان درآمدها و هزینههای واقعی ایجاد کرده است، کارگران را در تأمین نیازهای ابتدایی و ضروری زندگی با چالشهای بزرگی روبرو کرده است.