بازگشت جنجالی ترانه علیدوستی به سینما؛ حقیقت یا بازی تبلیغاتی؟
اقتصاد ایرانی : بازگشت جنجالی ترانه علیدوستی به سینما با احتمال اکران فیلم «برادران لیلا» پس از سه سال ممنوعیت، بار دیگر توجه‌ها را به تغییرات احتمالی در مسیر سینمای ایران و سرنوشت آثار توقیف‌شده معطوف کرده است.
پارسا کمالی: فیلم «برادران لیلا» به کارگردانی سعید روستایی، این روزها دوباره توجه‌ها را به خود جلب کرده است. صحبت‌هایی از نمایش نسخه کامل این اثر در سینماهای کشور مطرح شده است؛ نکته‌ای که جذابیت این خبر را دوچندان کرده، بازگشت احتمالی ترانه علیدوستی، بازیگر نقش اصلی این فیلم، پس از یک دوره طولانی عدم فعالیت در سینمای ایران است.
بیوگرافی کوتاه ترانه علیدوستی
ترانه علیدوستی، متولد ۲۲ دی ۱۳۶۲ در تهران، بازیگر برجسته سینمای ایران است که با نقش‌آفرینی در فیلم‌هایی همچون «من ترانه پانزده سال دارم»، «درباره الی» و «فروشنده» به شهرت رسید. او جوایز متعددی از جمله سیمرغ بلورین جشنواره فیلم فجر را کسب کرده و همیشه به عنوان هنرمندی با مواضع اجتماعی و سیاسی برجسته شناخته شده است.
آیا واقعا ترانه علیدوستی به سینما بازمی‌گردد؟
پس از اتفاقات و حوادث سال ۱۴۰۱، علیدوستی دیگر در آثار جدید سینمایی حضور نداشت. موضع‌گیری‌های سیاسی و اجتماعی او موجب بازداشت و پس از آن فاصله گرفتن از جریان رسمی سینما شد. هرچند در سال ۱۴۰۲ شاهد اکران محدود فیلم «اورکا» با بازی او بود، اما بازگشت او به پرده سینماهای کشور در فیلمی پرطرفدار همچون «برادران لیلا» پس از دو سال می‌تواند خبر قابل‌توجهی برای سینمادوستان باشد.
پیام‌های احتمالی این تصمیم چیست؟
اکران «برادران لیلا» می‌تواند حاوی پیام‌های مختلفی باشد. آیا سینماگران و مسئولان سینمایی تصمیم گرفته‌اند توافقات نانوشته قبلی مبنی بر کنار گذاشتن برخی چهره‌های مطرح را کنار بگذارند؟ آیا دوره بازاندیشی در سیاست‌های سینمایی آغاز شده است و این هنرمندان نامدار دوباره به صحنه خواهند آمد؟
نگاه به سابقه بازگشت سایر هنرمندان
در یک سال گذشته شاهد بازگشت برخی بازیگران مطرح به سینمای ایران بوده‌ایم. هنگامه قاضیانی با فیلم «زعفرانیه ۱۴ تیر» و باران کوثری با فیلم‌های «سه جلد» و «رگ‌های آبی» حضور دوباره‌ای در سینما داشته‌اند. با این حال، این بازیگران نیز همچنان از منظر برخی نهادها ممنوع‌الکار محسوب می‌شوند.
وضعیت ترانه علیدوستی و سایر بازیگران مشابه
این بازگشت‌ها هنوز شامل حال ترانه علیدوستی و گروه مشابه نشده است. علیدوستی پس از آزادی، رویکردی معنادار و سکوت اختیار کرده، و فعالیت‌های محدود او تنها به فضای شخصی محدود شده است. به همین ترتیب باران کوثری تمرکز خود را بر آموزش بازیگری قرار داده و هنگامه قاضیانی نیز از بازیگری خداحافظی کرده است. به نظر می‌رسد میان این هنرمندان و جریان رسمی سینمای ایران کماکان شکاف عمیقی وجود دارد.
چالش‌های فرهنگی و موانع پیش‌رو
شاهد اختلافات گسترده میان جریان رسمی سینمای ایران و هنرمندانی هستیم که با مواضع مستقل و انتقادی خود شناخته می‌شوند. بازگشت این افراد به سینمای ایران وابسته به تغییرات بنیادین در سیاست‌گذاری‌ها و نگرش‌های مسئولان است. اکران محدود آثار این هنرمندان می‌تواند بیشتر جنبه نمادین داشته باشد و نشان‌دهنده تغییر واقعی نباشد.
ادامه مسیر هنری این بازیگران
آنچه روشن است، مقاومت فرهنگی این گروه از هنرمندان است که راه فعالیت مستقل یا جایگزین را برگزیده‌اند. حضور محدود آن‌ها در فضای عمومی و خلق آثار هنری مستقل همچنان تأثیرگذار بوده و مخاطبان خود را حفظ کرده‌اند. زمان نشان خواهد داد که این مسیر مورد استقبال جامعه هنری و مخاطبان قرار خواهد گرفت یا تحت فشارهای رسمی تغییر خواهد کرد.
