همه چیز درباره سخت‌تر شدن امتحان گواهینامه رانندگی
اقتصاد ایرانی: در تابستان ۱۳۵۴ تنها ۱۰ درصد از افرادی که روزانه برای دریافت گواهینامه ثبت‌نام می‌کردند، موفق به عبور از آزمون‌های سخت و دریافت گواهینامه رانندگی می‌شدند. این سخت‌گیری‌ها در تاریخ آزمون‌های رانندگی ایران بی‌سابقه بود.
در تابستان سال ۱۳۵۴، وضعیت دریافت گواهینامه رانندگی بسیار متفاوت و کاملاً چالش‌برانگیز بود. بر اساس گزارشی از روزنامه اطلاعات به تاریخ ۲۱ مرداد ۱۳۵۴، حدود ۳ تا ۴ هزار نفر روزانه برای دریافت گواهینامه ثبت‌نام می‌کردند، اما از این تعداد تنها بین ۳۰۰ تا ۴۰۰ نفر موفق به عبور از فرآیندهای سخت‌گیرانه و دریافت گواهینامه می‌شدند. در ادامه، قصد داریم روند و سختی‌های دریافت گواهینامه در آن سال را بررسی کنیم.
سخت‌گیری‌های ثبت‌نام و آزمون در دهه ۵۰
روند ثبت‌نام برای دریافت گواهینامه رانندگی در آن سال‌ها بسیار دقیق و همراه با محدودیت‌های گسترده بود. تاکید زیادی بر یادگیری کامل قوانین و مهارت‌های رانندگی وجود داشت که باعث می‌شد افراد بدون تسلط کافی نتوانند در آزمون رانندگی موفق شوند. این سخت‌گیری‌ها باعث شد تعداد افراد دریافت‌کننده گواهینامه نسبت به ثبت‌نام‌کنندگان بسیار پایین باشد.
آمار مقایسه‌ای دریافت گواهینامه در سال ۱۳۵۴
در جدولی که در ادامه آمده است، وضعیت ثبت‌نام و موفقیت در امتحانات گواهینامه در سال ۱۳۵۴ ارائه شده است:
تعداد ثبت‌نام‌کنندگان روزانه تعداد افراد موفق درصد موفقیت
| ۳۰۰۰ الی ۴۰۰۰ نفر | ۳۰۰ الی ۴۰۰ نفر | ۱۰٪ |
تحلیل دلایل سخت‌تر شدن آزمون‌ها
دلایل متعددی باعث وضع چنین محدودیت‌هایی در آزمون‌ها شده بود. برخی از این دلایل عبارتند از:
تاکید بر رعایت قوانین راهنمایی و رانندگی: مسئولین وقت معتقد بودند که تنها افرادی باید مجاز به رانندگی شوند که قوانین را به‌خوبی درک کرده و بتوانند به آن‌ها پایبند باشند.
کاهش تصادفات جاده‌ای: هدف از افزایش سختی آزمون‌های رانندگی، ارتقای ایمنی در جاده‌ها و کنترل شمار تخلفات رانندگی بود.
افزایش آگاهی رانندگان: آموزش‌های سخت‌تر باعث می‌شد افراد با دانش و مهارت کامل‌تری وارد جاده‌ها شوند.
آنچه که از گزارش‌های مربوط به دهه ۵۰ برمی‌آید، نشانگر رویکرد ویژه و حساسیت بالای مسئولان نسبت به ایمنی جاده‌ها و شرایط رانندگی بوده است. برگزاری آزمون‌های سخت‌گیرانه نه تنها سهم بزرگی در نظم ترافیکی داشت، بلکه اهمیت آموزش اصولی مهارت رانندگی و قوانین را بیش از پیش برجسته کرد.
به نظر می‌رسد که این تجربه تاریخی می‌تواند در طراحی آزمون‌های فعلی و شیوه‌های آموزش رانندگی نیز مورد استفاده قرار گیرد تا با کاهش تصادفات و تخلفات، ایمنی عمومی در جاده‌ها بهبود یابد.
