زندگی عاشقانه و آثار جنجالی فرهاد مهراد/ یادگاری از سلطان راک اند رول!

فرهاد مهراد در تاریخ ۹ شهریور ۱۳۸۱ دار فانی را وداع گفت، آن هم در شرایطی که سال‌ها از دنیای موسیقی دور بود. با وجود تأثیرگذاری عمیق بر موسیقی ایران، زندگی شخصی و حرفه‌ای او همواره پر از فراز و نشیب بود.

دوره‌ای خاص از زندگی و علایق فرهاد مهراد

فرهاد در خانواده‌ای سنتی به دنیا آمد. علاقه او به موسیقی در همان کودکی با دیدن تمرین‌های موسیقی برادرش و دوستان او شکل گرفت. این اشتیاق به حدی بود که خانواده در نهایت برای او «ویلن سل» تهیه کردند. با این حال، مخالفت‌های پدرش باعث شد این ساز شکسته شود و فرهاد از آموزش اصولی موسیقی محروم بماند. او نواختن گیتار و پیانو را به صورت بداهه و بدون دانستن نت‌خوانی از طریق دوستان ارمنی‌اش یاد گرفت.

علاقه فرهاد به ادبیات فارسی در دوران نوجوانی شکل گرفت، اما مخالفت عمویش، که مسئول رسیدگی به امور خانواده بود، مانع ادامه تحصیل او در این زمینه شد. او پیش از دریافت مدرک دیپلم ترک تحصیل کرد و موسیقی را جدی‌تر دنبال کرد. تشکیل گروه «چهار بچه‌جن» و اجرای برنامه در کلاب‌های پیش از انقلاب از اولین فعالیت‌های حرفه‌ای او بودند.

فرهاد در ابتدا نوازنده‌ای ماهر بود و کمتر آواز می‌خواند. شانس او در یکی از اجراهای اهواز زمانی روی آورد که خواننده اصلی گروه نتوانست حضور پیدا کند. او برای اولین بار خواند و استقبال بی‌نظیر تماشاگران، شروعی بود برای بخش جدیدی از زندگی هنری‌اش.

ورود به دنیای حرفه‌ای موسیقی

تسلط فرهاد به زبان‌های خارجی مانند انگلیسی و فرانسوی، سبک کاری او را متمایز کرد. اجرای آثار هنرمندان غربی به او کمک کرد تا جایگاه خود را در میان علاقه‌مندان موسیقی پیدا کند. او در برنامه‌های برجسته‌ای مانند جشن تولد محمدرضا پهلوی نیز اجرا کرد که نامش بیش از پیش شنیده شد.

پس از شهرت اولیه، همکاری وی با گروه معروف «بلک کتس» و خواندن آثار ماندگار برای فیلم‌هایی همچون «بانوی زیبای من» و «رضا موتوری» او را به چهره‌ای شناخته‌شده تبدیل کرد. در ادامه، فرهاد به اجرای آهنگ‌هایی به زبان فارسی روی آورد که اکثراً بار سیاسی و اجتماعی داشتند.

سال‌های پس از انقلاب و چالش‌های تازه

در سال ۱۳۵۷ و پس از پیروزی انقلاب، فرهاد ترانه معروف «وحدت» را اجرا کرد. با این حال، او بلافاصله پس از انقلاب با ممنوعیت فعالیت مواجه شد و تا سال ۱۳۷۲ از فعالیت در عرصه موسیقی بازماند. در نهایت، پس از تلاش‌های فراوان، نخستین آلبوم پس از انقلاب خود با نام «خواب در بیداری» را منتشر کرد. این آلبوم آغازگر دوره‌ای جدید در کارنامه هنری او بود.

فرهاد چندین آلبوم دیگر نیز منتشر کرد و در سال‌های پایانی عمر خود چند اجرای زنده داشت. متأسفانه بیماری هپاتیت که حاصل گذشته دشوار و اعتیاد او در دوران جوانی بود، شدت گرفت و در نهایت در سال ۱۳۸۱ در فرانسه دار فانی را وداع گفت.

آثار جاودانه فرهاد مهراد

فرهاد مهراد در طول زندگی هنری خود آثاری خلق کرد که با گذر زمان کیفیت و جایگاه آن‌ها تغییر نکرده است. او نگاهی دقیق و احساسی به موسیقی داشت و جرئت اجرای ترانه‌هایی را داشت که کمتر خواننده‌ای به سراغشان می‌رفت. همین ویژگی باعث شد آثار او به شناسنامه‌ای از موسیقی نوین ایران تبدیل شوند.

از جمله معروف‌ترین ترانه‌ها و آلبوم‌های او می‌توان به «مرد تنها»، «جمعه»، «گنجشکک اشی‌مشی»، «کودکانه»، «سقف»، «خواب در بیداری»، «برف» و بسیاری دیگر از آثار ماندگار اشاره کرد. سبک شخصی او الهام‌بخش بسیاری از هنرمندان شد و همچنان در خاطره علاقه‌مندان موسیقی باقی مانده است.

منبع: فرارو