تهران زیر سایه بازار سیاه دستفروشی؛ یک متر پیاده‌رو، ۲ میلیارد تومان!

مشکل دستفروشی در پایتخت، سال‌ها است که معضل جدی برای مدیریت شهری محسوب می‌شود. ناصر امانی، یکی از اعضای شورای شهر تهران، به‌تازگی اذعان کرده که دریافت اجاره‌های میلیاردی از معابر و پیاده‌روها حقیقتی انکارناپذیر است. او اعلام کرده که دستفروشان برای فعالیت در برخی از نقاط کلیدی شهر، گاهی ناچار به پرداخت مبالغی تا ۲ میلیارد تومان می‌شوند. چنین شرایطی بیانگر ضعف مدیریت شهری در مدیریت دستفروشان و حوزه‌های عمومی شهر است.

اجاره‌های سنگین در پیاده‌روها

براساس توضیحات ناصر امانی، اجاره دادن معابر و پیاده‌روها به دستفروشان به مبالغ کلانی رسیده است که نشان‌دهنده چالش‌های جدید در زمینه عدالت اجتماعی است. این مسئله به‌وضوح نشان می‌دهد که فضای عمومی به فرصتی برای کسب منافع غیررسمی تبدیل شده است. درحالی‌که پیاده‌رو باید برای استفاده عموم مردم باشد، این نوع اجاره‌ها سبب ازدحام و کاهش کیفیت زندگی شهری می‌گردد.

ضعف شهرداری در کنترل و ساماندهی دستفروشی

شهرداری تهران طی سال‌های گذشته چندین مرتبه به وعده ساماندهی دستفروشان عمل نکرده است. به گفته ناصر امانی، نبود یک برنامه منظم و مشخص برای کنترل این وضعیت، همراه با ضعف در نظارت و اجرای قوانین شهری، منجر به گسترش فعالیت آزادانه دستفروشان در سطح معابر شده است. چنین وضعیتی نه‌تنها به چشم‌انداز شهری صدمه وارد کرده بلکه سبب‌ساز مشکلات دیگری اعم از ترافیک، ازدحام و ایجاد بازارهای غیرقانونی نیز شده است.

تأثیرات اجتماعی و اقتصادی

گسترش پدیده دستفروشی در تهران پیامدهای قابل تأملی دارد. از یک سو، بسیاری از دستفروشان به دلیل مشکلات مالی و نبود فرصت‌های شغلی به این حرفه روی می‌آورند. بنابراین، ساماندهی آنان می‌تواند اقدام حمایتی از اقشار نیازمند تلقی شود. از سوی دیگر، اجاره‌های کلان و فعالیت‌های غیررسمی در معابر عمومی باعث نقض عدالت اجتماعی و تضییع حقوق شهروندان می‌شود. افزون بر این، ازدحام جمعیت در پیاده‌روها، امنیت عابران را به خطر می‌اندازد و موجب کاهش کیفیت خدمات شهری عمومی می‌گردد.

نتیجه‌گیری

اظهارات اخیر ناصر امانی درباره اجاره‌های میلیاردی برای دستفروشی در پیاده‌روهای تهران، اهمیت توجه به این معضل را دوچندان می‌کند. شنیده‌ها حاکی از آن است که مبالغ تا ۲ میلیارد تومان برای اجاره این فضاها پرداخته می‌شود. این مسئله نشان می‌دهد که معابر عمومی شهر به منبع درآمد غیررسمی تبدیل شده است. مدیریت شهری باید با تهیه و اجرای یک برنامه جامع، بر حق قانونی شهروندان برای استفاده از معابر نظارت کند و همزمان بستری شفاف و منصفانه برای فعالیت دستفروشان ایجاد نماید. تنها با این اقدام می‌توان عدالت اجتماعی، نظم شهری و بهبود کیفیت زندگی را در پایتخت محقق ساخت.