ویدئو: شعرخوانی شگفت‌انگیز باران نیکراه از معینی کرمانشاهی که همه را مات کرد!

رحیم معینی کرمانشاهی، شاعر، نویسنده، نقاش و ترانه‌سرای برجسته ایرانی، در سال ۱۳۰۱ در شهر کرمانشاه به دنیا آمد. وی در ابتدای فعالیت هنری خود از نام‌های مستعار «عشقی» و «شوقی» بهره می‌برد، اما سرانجام نام «امید» را انتخاب کرد و با افزودن نام خانوادگی‌اش، به «معینی کرمانشاهی» معروف شد. او از دوران جوانی به ادبیات، هنر نقاشی و تاریخ علاقه فراوانی داشت و نخستین تلاش‌هایش در عرصه ادب به دهه ۱۳۲۰ بازمی‌گردد. علاوه بر شاعری، او به عنوان روزنامه‌نگار و فعال سیاسی نیز شناخته می‌شد و آثاری را در نشریاتی همچون «سلحشوران غرب» به چاپ می‌رساند.

نگاهی به سبک ادبی معینی کرمانشاهی

اشعار معینی کرمانشاهی عمدتاً در قالب‌های غزل، قطعه و مثنوی سروده شده‌اند. می‌توان زبان شعری او را معتدل، تصویری و آمیخته با لطافت‌های ادبی دانست. معینی در آثارش بیشتر به موضوعات اجتماعی، انسانی و عرفانی پرداخته و به دغدغه‌های مردم درباره بی‌عدالتی و ظلم توجه ویژه داشته است. تسلط او بر هنر تصویرسازی و نقاشی جلوه‌ای بصری و تمثیلی به اشعارش بخشیده و موجب شده است که بسیاری از اشعارش در ذهن مخاطب، تصاویری زنده و ماندگار ایجاد کنند.

آثار برجسته معینی کرمانشاهی

از میان آثار ماندگار معینی کرمانشاهی می‌توان به مجموعه‌های «ای شمع‌ها بسوزید»، «فطرت»، «خورشید شب» و «حافظ برخیز» اشاره کرد. همچنین، اثری ده‌جلدی به نام «شاهکار» به قلم او نگاشته شده است که تاریخ ایران را از دوران فروپاشی ساسانیان تا عصر ناصرالدین‌شاه قاجار به‌صورت منظوم روایت می‌کند. این کتاب که با الهام از شاهنامه فردوسی نوشته شده، نمایانگر آگاهی عمیق او نسبت به زبان و تاریخ ایران است.

فعالیت‌های ترانه‌سرایی

معینی کرمانشاهی در عرصه ترانه‌سرایی نیز نقش چشمگیری ایفا کرده است و آثارش توسط هنرمندانی همچون مرضیه، داریوش اقبالی و پرویز یاحقی اجرا شده‌اند. از ترانه‌های معروف او می‌توان به «یاد کودکی»، «نگرانم» و «انسان» اشاره کرد، که همچنان در حافظه موسیقی ایرانی ماندگارند. این شاعر نامدار تا واپسین روزهای زندگی خود، که در ۲۶ آبان ۱۳۹۴ به پایان رسید، به خلق آثار ادبی و هنری مشغول بود و وصیت کرد که فرزندش حسین، کارهای ناتمامش را به سرانجام رسانده و منتشر کند.