آبفای انگلستان و چالش ورشکستگی
مریم رحیمی

اقتصاد ایرانی: ورشکستگی شرکتهای آب انگلستان به دلیل قیمتگذاری دستوری و ضعف نظارت، هشدار بزرگی برای اقتصاد این کشور ایجاد کرده است. آیا تغییرات ساختاری و رویکرد اقتصادی میتواند این بحران را حل کند؟
تحلیل کارشناسان نشان میدهد که قیمتگذاری دستوری، کمبود سرمایهگذاریهای لازم و همچنین ضعف در نظارت، دست به دست هم دادهاند تا صنعت آب در بریتانیای کبیر به یکی از سختترین چالشهای خود گرفتار شود. حال این صنعت با دوراهی مهمی روبهرو است: راه نخست اتکا به رویکردهای اقتصادی برای نجات است و راه دوم، ادامه مسیر کنونی که میتواند به نابودی کامل منجر شود.
واکنش دولت انگلستان به بحران
در واکنش به این بحران، دولت انگلستان در نظر دارد تا نظارت بر صنعت آب را بازنگری کند. در همین راستا، تصمیم بر آن شده که نهاد نظارتی فعلی تغییر کند و ساختار جدیدی برای مدیریت صنعت آب ایجاد شود. به گزارش اکونومیست، سازمان Ofwat، که نقش رگولاتور اقتصادی برای صنعت آب انگلستان را ایفا میکند، از افزایش قیمتها جلوگیری کرده بود. این اقدام باعث شد تا شرکتهای تامینکننده آب نتوانند سرمایه کافی برای بازسازی و بهبود وضعیت این صنعت را فراهم کنند.
مشکلات مالی در شرکتهای تامینکننده آب
در حال حاضر، وضعیت مالی بسیاری از شرکتهای تامینکننده آب در انگلستان وخیم شده و آنها به ناچار تصمیم گرفتهاند هزینههای ناشی از اصلاحات داخلی خود را به شهروندان منتقل کنند و این هزینهها را در قبضهای آب آنها اعمال کنند. این اقدام، در حالی صورت میگیرد که شهروندان نیز با فشار اقتصادی روبهرو هستند.
دلایل اصلی بحران صنعت آب
روزنامه دنیای اقتصاد و گروه «باشگاه اقتصاددانان» در یک پرونده تحلیلی به بررسی عواملی که صنعت آب انگلستان را در معرض ورشکستگی قرار داده، پرداختهاند. برخی از مهمترین دلایل عبارتند از:
عامل اصلی توضیحاتقیمتگذاری دستوری | نهادهای نظارتی مانع از افزایش قیمت شدند که این موضوع به کاهش درآمد شرکتها و عدم توانایی آنها در تامین مالی منجر شده است. |
فقدان سرمایهگذاری کافی | عدم سرمایهگذاری برای نوسازی و بهینهسازی زیرساختها باعث افزایش هزینههای بلندمدت شده است. |
ضعف نظارت | نبود عملکرد مناسب نظارت منجر به عدم شفافیت و مدیریت ناکارآمد شده است. |
تحلیل
صنعت آب انگلستان در شرایط بحرانی قرار دارد و آینده این صنعت وابسته به تصمیمات حیاتی و تغییرات ساختاری است که باید به سرعت اجرایی شوند. از یک سو، افزایش هزینههای قبض آب میتواند فشار اقتصادی بیشتری بر شهروندان تحمیل کند و از سوی دیگر، اگر اصلاحات لازم صورت نگیرد، این صنعت ممکن است به طور کلی آسیب ببیند. در این میان، نقش دولت و نهادهای نظارتی برای ایجاد تعادل میان نیازهای اقتصادی و رفاه اجتماعی، بسیار حیاتی است.
آبفای انگلستان در آزمونی مهم برای نجات آینده خود قرار دارد؛ آزمونی که عبور موفقیتآمیز از آن نیازمند سیاستگذاری صحیح و سرمایهگذاریهای کلان خواهد بود.