پشت پرده مجرد ماندن 17 میلیون ایرانی زیر 45 سال فاش شد !
اقتصاد ایرانی: آمار جدید نشان می‌دهد که ۱۷ میلیون ایرانی زیر ۴۵ سال هنوز ازدواج نکرده‌اند؛ مسئله‌ای که تحت تأثیر عوامل اقتصادی، اجتماعی و انتخاب شخصی قرار دارد و نشان‌دهنده تغییرات قابل توجهی در نگاه جامعه به مفهوم ازدواج است.
گذران زندگی تنهایی و بدون شریک زندگی ممکن است بر اساس دلایل گوناگونی مانند انتخاب شخصی، مشکلات اقتصادی، فشارهای اجتماعی و فرهنگی، کمبود اعتمادبه‌نفس یا مهارت‌های ارتباطی، سابقه شکست عشقی و یا معضلات مربوط به سلامت روان شکل بگیرد. در ایران، مشکلات اقتصادی مهم‌ترین عامل در تأخیر ازدواج و افزایش گرایش به مجرد ماندن عنوان می‌شود.
طبق گزارش موجود از معاونت جوانان وزارت ورزش، حدود ۱۷ میلیون ایرانی زیر ۴۵ سال تاکنون ازدواج نکرده‌اند و همچنین ۱۴ درصد زنان و ۴ درصد مردان بالای ۴۵ سال نیز مجرد هستند. با این حال، مجرد ماندن می‌تواند همراه با چالش‌ها و مشکلاتی باشد که باید به آن‌ها توجه شود.
چالش‌های روانی: افسردگی، انزوا و نارضایتی
دور ماندن از حمایت‌های اجتماعی و عاطفی لازم ممکن است منجر به احساساتی نظیر ناامیدی و دلسردی گردد. این وضعیت می‌تواند زمینه‌ساز افسردگی، انزوای اجتماعی و نارضایتی از زندگی شود. در مقابل، افراد متأهل معمولاً از سبک زندگی سالم‌تری برخوردار بوده و از تشویق و حمایت همسر خود بهره‌مند می‌شوند.
نگرانی از انحرافات اخلاقی
نیاز جنسی به‌عنوان موضوعی پیچیده در میان انسان‌ها شناخته می‌شود. تحقیقات نشان می‌دهد افزایش سن ازدواج، احتمال بروز انحرافات اخلاقی را بیشتر می‌کند. البته برطرف کردن چنین نیازهایی خارج از چارچوب ازدواج نمی‌تواند نیازهای روانی را پاسخ دهد؛ چراکه روابط جنسی برای تکامل به امنیت روانی، تعهد، اعتماد و عشق نیاز دارند.
زندگی بدون هدف در سنین بالا
افرادی که ازدواج نکرده‌اند شاید در دوران جوانی از وضعیت خود راضی باشند، اما با گذر زمان ممکن است احساس پوچی یا بی‌هدفی پیدا کنند. نبود همدم، فرزند یا کسی که به نیازهای روحی و جسمی آن‌ها اهمیت دهد، این مشکل را تشدید می‌کند. علاوه بر این، تنهایی غالباً منجر به ترس از مرگ و احساس پشیمانی در سال‌های پایانی عمر می‌گردد.
احساس سربار بودن در خانواده
در فرهنگ ایرانی، خانواده‌ها انتظار دارند فرزندانشان هرچه زودتر تشکیل زندگی دهند. این باور معمولاً منجر به فشار روانی بر مجردها و ایجاد احساس سربار بودن می‌شود. این فشار به‌ویژه برای دختران مجرد، در خانواده‌هایی که ازدواج را شرط استقلال کامل می‌دانند، شدت بیشتری دارد.
مجرد ماندن به معنای شکست نیست
با وجود تمام چالش‌ها، مجرد ماندن تا پایان عمر لزوماً به معنای شکست، تنهایی یا افسردگی نیست. با مدیریت صحیح زندگی، هدفمند بودن، ایجاد شبکه حمایت اجتماعی و بهبود کیفیت روابط بین فردی، می‌توان تبعات مجرد ماندن را کاهش داد و زندگی رضایت‌بخشی را برای این افراد فراهم کرد.
