اقتصاد بازار آزاد، بهترین راه برای کاهش فقر و افزایش رفاه! + بیوگرافی میلتون فریدمن
اقتصاد ایرانی : میلتون فریدمن، اقتصاددان نوبل برنده، نظریه‌پرداز پول‌گرایی و مدافع اقتصاد بازار آزاد بود.
زندگینامه میلتون فریدمن
میلتون فریدمن (به انگلیسی: Milton Friedman) (۳۱ ژوئیه ۱۹۱۲ – ۱۶ نوامبر ۲۰۰۶) اقتصاددان، آمارشناس و نویسندهٔ آمریکایی بود که بیش از سه دهه در دانشگاه شیکاگو تدریس کرد. کارهایش در زمینه اقتصاد کلان، اقتصاد خرد، تاریخ و آمار اقتصادی است. در ٬۱۹۷۶ نوبل اقتصاد را به دلیل پژوهش بر تحلیل مصرف، نظریه و تاریخچه پولی و پیچیدگی سیاست پایدارسازی گرفت. او به عنوان یکی از رهبران مکتب اقتصادی شیکاگو، تأثیر شگرفی بر برنامه پژوهشی حرفهٔ اقتصاد گذاشت. یک ارزیابی از اقتصاددانان، فریدمن را دومین اقتصاددان محبوب قرن بیستم پس از جان مینارد کینز، خواند و اکونومیست او را «اثرگذارترین اقتصاددان نیمهٔ دوم قرن بیستم… احتمالاً کل آن» توصیف کرد.
چالش‌های فریدمن با آنچه سپس نظریه «کینزی خام» (در برابر نو کینزی) خواند با باز تفسیر او در دهه ۱۹۵۰ از تابع مصرف آغاز شد، و او مخالف اصلی سیاست‌های دولتی کینزی شد. او در اواخر دهه ۱۹۶۰ شیوه خود را (در کنار همه جریان اصلی علم اقتصاد) استفاده‌کننده از «ابزار و زبان کینزی» و با این حال ردکننده نتیجه‌گیری‌های «ابتدایی» آن توصیف کرد. طی دهه ۱۹۶۰ او مروج سیاست اقتصاد خرد جایگزین بود که «مانیتاریسم (پول گرایی)» شناخته می‌شود. نظریه او بیان می‌کرد که یک نرخ «طبیعی» بیکاری وجود دارد و استدلال می‌کرد که دولت‌ها می‌توانند اشتغال را بیشتر از این نرخ زیاد کنند (مثلاً با افزایش نیاز مجموع با ریسک شتاب دادن به تورم) او استدلال می‌کرد که منحنی فیلیپس پایدار نیست و پیش‌بینی کرد که به رکود تورمی منجر خواهد شد. فریدمن با وجودی که با وجود فدرال رزرو مخالف بود استدلال می‌کرد که در شرایطی که این نهاد وجود دارد، بسط دادن کوچک، ثابت ذخیره پولی تنها سیاست بخردانه است. تاریخ درگذشت: 16 نوامبر 2006
دستاوردهای علمی و اقتصادی
فریدمن یکی از بزرگ‌ترین اقتصاددانان قرن بیستم بود و نقش مهمی در توسعه نظریه‌های اقتصاد پولی ایفا کرد.
او یکی از پیشگامان نظریه پول‌گرایی (Monetarism) بود؛ نظریه‌ای که بر نقش پول در تعیین سطح عمومی قیمت‌ها و تورم تأکید دارد.
مخالفت سرسخت او با سیاست‌های کینزی و تأکید بر بازار آزاد، دولت محدود و نقش پول به عنوان ابزار کنترل اقتصادی از ویژگی‌های اصلی دیدگاه او بود.
فریدمن همچنین در زمینه مصرف و نظریه مصرف دائمی (Permanent Income Hypothesis) نظریات برجسته‌ای ارائه داد که نشان داد مصرف افراد بر اساس درآمد دائمی و انتظارات آینده شکل می‌گیرد، نه صرفاً درآمد فعلی.
سمت‌ها و فعالیت‌ها
استاد اقتصاد در دانشگاه شیکاگو (از اواسط دهه 1940 تا بازنشستگی).
مشاور اقتصادی دولت‌ها و نهادهای مالی مختلف.
عضو هیئت مشاوران اقتصادی رئیس‌جمهور ریچارد نیکسون و دیگر رؤسای جمهور آمریکا.
رئیس انجمن اقتصاد آمریکا (American Economic Association) در سال 1967.
برنده جایزه نوبل اقتصاد در سال 1976 برای تحقیقاتش در زمینه تحلیل مصرف، تاریخ و نظریه پول و تثبیت سیاست اقتصادی.
کتاب‌های مهم
«سرمایه‌داری و آزادی» (Capitalism and Freedom, 1962): در این کتاب، فریدمن به تبیین نقش بازار آزاد و محدود کردن دخالت دولت می‌پردازد و استدلال می‌کند که آزادی اقتصادی شرط لازم برای آزادی سیاسی است.
«پول‌شناسی» (A Monetary History of the United States, 1867–1960, 1963):
این کتاب به‌همراه آنا شوارتز (Anna Schwartz) نوشته شده و یکی از منابع اصلی نظریه پول‌گرایی است که نشان می‌دهد تغییرات در عرضه پول نقش مهمی در چرخه‌های اقتصادی و بحران‌ها ایفا می‌کند.
«آزادی انتخاب» (Free to Choose, 1980):
کتابی که با همکاری همسرش، رزالیند فریدمن، نوشته شده و بر اهمیت انتخاب‌های فردی، بازار آزاد و حداقل مداخلات دولتی تأکید دارد. این کتاب به صورت مجموعه تلویزیونی نیز عرضه شده است.
تأثیر و میراث
نظریات فریدمن نقش مهمی در شکل‌گیری سیاست‌های پولی بانک‌های مرکزی، به ویژه فدرال رزرو، داشت.
او به عنوان یکی از بزرگ‌ترین طرفداران اقتصاد بازار آزاد شناخته می‌شود و تأثیر زیادی بر جنبش‌های لیبرترین و محافظه‌کار اقتصادی گذاشت.
دیدگاه‌های او باعث تغییر بسیاری از سیاست‌های اقتصادی در دهه‌های 70 و 80 میلادی شد، به ویژه در آمریکا و بریتانیا (با تاثیر بر سیاست‌های رونالد ریگان و مارگارت تاچر).
