روش اشتباه دولت در پرداخت بدهی‌ها و پیامد آن برای حقوق بازنشستگان

مقدمه

اظهارات اخیر رئیس سازمان برنامه و بودجه کشور درباره بدهی‌های دولت به سازمان تامین اجتماعی واکنش‌های گسترده‌ای را در میان جامعه بازنشستگان کشور به همراه داشته است. شیوه پرداخت این بدهی‌ها، به‌ویژه در قالب ‌املاک و اوراق بهادار، همچنان مبهم بوده و چالش‌هایی به دنبال داشته است.

مشکلات موجود در پرداخت بدهی‌ها

مطابق قانون بودجه امسال، اعتباری معادل ۱۸۰ هزار میلیارد تومان برای رد دیون دولت تصویب شده است. با این حال، بخش قابل توجهی از این بدهی‌ها، یعنی ۱۱۰ هزار میلیارد تومان، هنوز به روش معینی پرداخت نشده است. اظهارات مبنی بر پرداخت بدهی در قالب املاک و سهام دولتی انتقادات گسترده‌ای را برانگیخته است، زیرا بازنشستگان به دریافت پول نقد و سریع نیاز دارند تا بتوانند معوقات خود را جبران کنند.

پیامدهای عدم پرداخت بدهی‌ها

در شرایط کنونی، سازمان تامین اجتماعی نتوانسته است تعهدات خود را به بیمه‌گران تکمیلی و برخی مراکز درمانی انجام دهد. این مسئله باعث نارضایتی گسترده در میان بازنشستگان شده و آنان را به تجمع اعتراضی سوق داده است. همچنین، معوقات حقوق ماه فروردین بسیاری از بازنشستگان هنوز پرداخت نشده است که موجب نگرانی عمیق آنان شده است.

تحلیل ساختار پرداخت بدهی‌ها

روش پرداخت بدهی‌ها در قالب املاک و سهام، علاوه بر پایین بودن قابلیت نقدشوندگی این دارایی‌ها، زمان‌بر بوده و حتی احتمال عدم فروش آن‌ها وجود دارد. متولیان باید به جای وعده‌های بلندمدت و نامطمئن، پرداخت بدهی‌ها را به‌طور عملیاتی و نقدی در دستور کار قرار دهند.

پیشنهاد رویکردهای بهینه

بر اساس گفته‌های نصرالله دریابیگی، نایب رئیس کانون عالی بازنشستگان تامین اجتماعی، بهترین روش برای پرداخت بدهی‌ها استفاده از اوراق بهادار نقدشونده است. این اوراق باید به سرعت در اختیار بانک‌ها قرار گیرد تا بتوانند معوقات درمانی و حقوق بازنشستگان را پرداخت کنند.

پیامدهای مدیریت نادرست

عدم پرداخت به موقع بدهی‌ها موجب تضعیف سرمایه اجتماعی دولت شده است. دبیر اجرایی خانه کارگر مازندران هشدار داده که در صورت ادامه این روند، امکان بروز بحران‌های اجتماعی و حتی سیاسی افزایش خواهد یافت. این بی‌توجهی‌ها می‌تواند چالش‌های بزرگی را برای مدیران ارشد کشور به دنبال داشته باشد.

شیوه فعلی پرداخت بدهی‌ها با مشکلات عدیده‌ای روبروست. دولت باید با بهره‌گیری از روش‌های نقدی و کارآمد، از گسترش بحران در جامعه بازنشستگان جلوگیری کند. عدم توجه به معوقات بازنشستگان و بدهی‌های درمانی، نه تنها رضایت عمومی را کاهش می‌دهد، بلکه آینده سازمان تامین اجتماعی را نیز به خطر می‌اندازد.