تبعیض در پرداخت حقوق بازنشستگان فولاد؛ صدای اعتراضها بلندتر شد
اقتصادایرانی: یک فعال صنفی بازنشستگان فولاد با انتقاد از تصمیمهای مکرر برای ادغام یا انتقال صندوق بازنشستگی فولاد تأکید کرد این اقدامات تکراری جز افزایش نارضایتی و شکاف حقوقی در میان بازنشستگان، نتیجهای ندارد.
احمد اباذری، یکی از فعالان صنفی بازنشستگان فولاد، نسبت به تصمیمگیریهای مکرر مسئولین درباره ادغام یا انتقال صندوق فولاد واکنش نشان داد و گفت: «به نظر میرسد هر چند سال، حافظه مسئولان پاک میشود.» او خاطرنشان کرد که در سال ۱۳۹۰ نیز پیشنهاد ادغام صندوق فولاد در تامین اجتماعی مطرح شده بود، اما بازنشستگان با این تصمیم مخالفت کردند. به گفته او، تفاوتهای ساختاری در بیمه و کسورات میان این دو سیستم، میتواند وضعیت بیمه و حقوق بازنشستگان را با مشکلاتی جدی مواجه کند .
انتقال صندوق فولاد؛ تصمیمی بحثبرانگیز
اباذری توضیح داد: بعد از گذشت یک دهه، این پیشنهاد دوباره مطرح شده و انتقال صندوق فولاد به صندوق بازنشستگی کشوری در دستور کار قرار گرفته است. این در حالیست که بازنشستگان به شدت به این تصمیم اعتراض داشته و حتی مقابل ساختمان مجلس تجمع برگزار کردهاند. برخی از نمایندگان نیز این اقدام را خلاف قانون ارزیابی کردهاند. او با انتقاد اظهار کرد: «واقعا مشخص نیست چه کسی پشت این تصمیمات است.»
تبعیض در اجرای همسانسازی حقوق
این فعال صنفی زوایای دیگری از مشکلات بازنشستگان فولاد را تشریح کرد و افزود: بازنشستگان به دو گروه قبل و بعد از واگذاری تقسیم شدهاند. در حالی که برای گروه اول تنها ۱۰ درصد همسانسازی حقوق اجرا شده، اما گروه دوم افزایش ۳۰ تا ۴۰ درصدی را تجربه کردهاند. او تصریح کرد: این گونه رفتارها، موجب تفرقه و شکاف میان بازنشستگان شده است، علیرغم اینکه ماهیت کاری بازنشستگان فولاد یکسان بوده و حتی در گذشته شرایط کاری سختتری وجود داشته است.
<
صندوق فولاد؛ قربانی تصمیمات اشتباه
به گفته اباذری، مسئولان ادعا میکنند صندوق فولاد دچار ورشکستگی شده است، اما او تاکید میکند که این وضعیت نتیجه تصمیمات نادرست است. او بیان کرد: در گذشته شرکتهای زیرمجموعه فولاد حق بیمه خود را منظم پرداخت میکردند و صندوق نیز از این منابع تأمین هزینه میشد. اما پس از سپردن شرکتها به بخش خصوصی ، حسابهای مالی جدا شد و برخی شرکتها از پاسخگویی خودداری کردند. همچنین کسورات نیروهای جدید به تامین اجتماعی تخصیص داده شد که سبب شد حمایتهای مالی صندوق به طور چشمگیری کاهش یابد.
او همچنین به موضوع واگذاری شرکتها و سهام به صندوق فولاد برای خودگردانی اشاره کرد و گفت: «این راهکار به جای درآمدزایی، تنها ضرر به همراه آورد، زیرا بسیاری از این شرکتها به سرمایهگذاری دولتی نیاز داشتند و صندوق، توانایی تأمین چنین نیازهایی را نداشت.»
در پایان، اباذری با اشاره به مشکلات عمده صندوق فولاد طی سالهای اخیر گفت: «تنها صندوق فولاد است که بیش از هر نهادی، تصمیمات اشتباه مدیریتی را تجربه کرده و هزینههای آن مستقیماً به بازنشستگان تحمیل شده است. طی ۱۲ سال گذشته، بازنشستگان همواره تلاش کردهاند حقوق خود را مطالبه کنند، اما هیچ توجه ویژهای به درخواستهای آنان نشده است.»