شکارگاه: روایت بازیگر مشهور از حفظ حس تاریخی در نقش خود

آغاز با سیمین: شخصیتی پیچیده و چندلایه

در سریال «شکارگاه»، نقش سیمین را بازی می‌کنم؛ این کاراکتر برای من بسیار جذاب و چالش‌برانگیز بود. سیمین یک شخصیت کاملاً چندبعدی است که پر از تضادهای ظاهری بوده و همین او را برای هر بازیگری خاص و دیدنی می‌کند.

سیمین گاه شجاع است، گاه متزلزل؛ گاهی به نظر ترسو می‌آید ولی در مواقعی خشن می‌شود. او در حالی که عاشق‌پیشه است، خود را جدی و سختگیر می‌داند. همین ویژگی‌ها موجب شد تا ایفای نقش سیمین برای من تجربه‌ای بسیار خاص باشد.

چرا سیمین؟ عامل جذابیت نقش

احتمالاً آقای جاویدی بازی من در آثار قبلی همچون سریال تاریخی «جیران» را دیده بودند. فیلمنامه «شکارگاه» و نقش سیمین به گونه‌ای بود که به سرعت ذهن من را جذب کرد. شکارگاه برای من یک فضای متفاوت از دیگر آثار تاریخی بود که پیش از این در آنها کار کرده بودم.

یکی از ویژگی‌های برجسته این سریال، حس بی‌زمان و مکان بودن آن است. گرچه نشانه‌های دوره قاجار در سریال وجود دارد، اما داستان می‌توانست در هر دوره تاریخی دیگری رخ دهد. این ویژگی موجب شد که ایفای نقش سیمین برایم چالش‌برانگیزتر و جذاب‌تر باشد.

تأثیر حس بی‌زمان و مکان بر ایفای نقش

این حس خاص باعث شد تا روند بازی سخت‌تر و البته شیرین‌تر شود. سخت به این دلیل که باید حال و هوای تاریخی را حفظ می‌کردم، اما در عین حال به مخاطبان امروز نزدیک می‌شدم. از طرفی این فضا امکان بیشتری برای تخیل به بازیگر می‌داد.

چالش اصلی این بود که در هنگام حفظ فضای واقعی و مستندگونه، ارتباط داستان با مخاطب معاصر از دست نرود. این دوگانه، یکی از نکات برجسته و دشوار ایفای نقش در این سریال بود.

همکاری با نیما جاویدی: از کتابچه تا دوربین

از روز اول تمرین‌ها، متوجه شدم که با کارگردانی روبه‌رو هستم که به کیفیت کار اهمیت ویژه‌ای می‌دهد. برای آقای جاویدی، هر پلان و هر جزئیات مهم بود. در خلال تمرین‌ها، جزئیات نقش را بارها مورد بررسی و بحث قرار دادیم.

نکاتی که ایشان درباره بازی من مطرح کردند، بسیار دقیق بودند. همین توجه به جزئیات موجب شد تا احساس مسئولیت بیشتری نسبت به نقش پیدا کنم و با تمام توان خود تلاش کنم تا سطح کار ارتقا یابد.

دشواری‌های ایفای نقش سیمین

بی‌تردید نقش سیمین چالش‌هایی را به همراه داشت. از جمله تناقض‌های آشکاری که شخصیت سیمین داشت، وضعیت خاص پوشش و لحن او نیز به دشواری‌های بازی می‌افزود. باید مراقب بود که تمام وجوه سیمین در تعادل باقی بمانند.

حس «بی‌زمان و مکان» نیز بازی را پیچیده‌تر کرده بود زیرا باید در عین حفظ حس تاریخی، حس معاصر آن نیز قابل لمس باشد. امیدوارم توانسته باشم این چالش‌ها را در ایفای نقش مدیریت کنم.

تجربه آثار تاریخی قبلی در مقابل شکارگاه

در آثار تاریخی پیشین، تمرکز بسیاری بر واقعیات مستند آن دوره وجود دارد. اما در «شکارگاه»، علاوه بر این وفاداری، فضای تخیل و رویاپردازی نیز نقش مهمی ایفا کرده بود.

همین ترکیب حس تاریخی و تخیل باعث شد نقش سیمین برای من تازه و متفاوت باشد، زیرا او می‌توانست متعلق به هر دوره زمانی دیگری نیز باشد.

نزدیکی نقش به بازیگر

همواره روش من این است که شباهت‌هایی بین خودم و نقش پیدا کنم. در آغاز تصور می‌کردم، شباهت چندانی میان من و سیمین وجود ندارد. اما طی تمرین‌ها متوجه شدم که نقاط اشتراک ظریفی میان ما هست.

با پررنگ کردن این نقاط مشترک، تلاش کردم سیمین را به خودم نزدیک کنم و از طریق این شباهت‌ها شخصیت او را زنده‌تر و باورپذیرتر ایفا کنم.

یک تجربه همراه با هم‌دلی

حضور در این پروژه برای من بسیار ارزشمند بود. گروه تولید «شکارگاه» بسیار حرفه‌ای و هماهنگ بودند. همکاری میان همبازیان و عوامل، همراهی فوق‌العاده‌ای داشت.

چنین همدلی کمتر در پروژه‌های دیگر دیده می‌شود. امیدوارم که نتیجه این همکاری و تلاش‌ها به خوبی مورد استقبال مخاطبان قرار گیرد.