بحران آب با جابجایی پایتخت حل نمی‌شود
اقتصاد ایرانی؛ در حالی که بحران کم‌آبی تهران هر روز ابعاد تازه‌تری به خود می‌گیرد، برخی مسئولان «انتقال پایتخت» را راه‌حل این معضل می‌دانند؛ پیشنهادی که نه‌تنها از نظر اجرایی غیرعملی به‌نظر می‌رسد، بلکه اساساً صورت‌مسئله را تغییر نمی‌دهد.
جالب است که برخی، راه‌حل بحران کم‌آبی در تهران را انتقال پایتخت می‌دانند.
اما حتی اگر چنین فرض محالی نیز تحقق یابد، آیا قرار است این ده تا پانزده میلیون ساکن تهران را با مینی‌بوس به شهر جدید منتقل کنند؟
نباید فراموش کرد که تهران صرفاً پایتخت سیاسی کشور نیست، بلکه قلب اقتصادی، فرهنگی و آموزشی ایران نیز محسوب می‌شود. زیرساخت‌ها، اشتغال، درمان، آموزش و زندگی میلیون‌ها نفر با این شهر گره خورده است.
از سوی دیگر، کشور در تأمین هزینه‌های جاری خود نیز با دشواری مواجه است؛ چگونه می‌توان انتظار داشت که برای چنین پروژه عظیم و پرهزینه‌ای منابع لازم فراهم شود؟
واقعیت آن است که انتقال پایتخت نه تنها راه‌حل بحران آب نیست، بلکه نوعی پاک کردن صورت مسئله است. مدیریت بحران آب نیازمند اصلاح الگوی مصرف، سرمایه‌گذاری در فناوری‌های نوین، بازچرخانی منابع، کاهش هدررفت و بهبود حکمرانی آب است—not جابه‌جایی صرف نهادهای سیاسی.
تا زمانی که سیاست‌گذاری‌های کلان در حوزه منابع طبیعی و توسعه پایدار تغییر نکند، حتی اگر پایتخت هم منتقل شود، مشکل کم‌آبی در محل جدید نیز تکرار خواهد شد.
