خط تولید ۵ خودرو مشهور ایرانی به زیر تیغ استاندارد‌های سختگیرانه

هدف اصلی سازمان ملی استاندارد، تولید خودرو‌های داخلی با رعایت استاندارد و بهره‌گیری از فناوری روز دنیا است. با این حال، اجرای کامل استانداردهای ۸۵ گانه نیز همچنان به دلایل مختلفی از جمله محدودیت‌های بین‌المللی و دخالت دولت در سیاست‌گذاری خودرو دچار مشکل و تاخیر شده است.

کیفیت خودروهای داخلی زیر سوال است

در سال‌های اخیر، خودروسازی ایران با مشکلات ناشی از تحریم‌ها و موانع داخلی اقدام به تولید محصولاتی کرده که کیفیت پایین به یکی از دغدغه‌های اصلی مشتریان تبدیل شده است. اغلب خودروهای تولیدی کشور پس از مدت کوتاهی دچار ایراداتی می‌شوند که این موضوع نارضایتی بسیاری از خریداران را در پی داشته است.

نکته قابل‌توجه این است که طی چهار سال اخیر، هیچ گزارش رسمی از کیفیت خودروهای داخلی توسط سازمان‌ها و نهادهای مسئول منتشر نشده است. پرسش اصلی اینجاست که چگونه سازمان ملی استاندارد بدون ارائه اطلاعات و آمار شفاف، قصد افزایش تعداد استانداردها به ۱۲۲ مورد را دارد؟

البته معاون نظارت بر اجرای استاندارد خبر از تشکیل کارگروه ارتقای کیفیت خودرو داده است که به ادعای او با حضور متخصصان و نمایندگان دستگاه‌های مربوطه نظارت و پیگیری خواهد شد، اما همچنان تردیدهایی در مورد تاثیر مثبت این اقدام وجود دارد.

عقب‌نشینی از اجرای برخی استاندارد‌ها

تجربه نشان داده که سازمان ملی استاندارد در برخی موارد تحت فشارهای نهادی از اجرای کامل استانداردها عقب‌نشینی کرده است. به‌طوری‌که برخی استانداردها به حالت تعلیق درآمده یا کاملاً متوقف شده‌اند.

به عنوان مثال، استانداردهایی نظیر الزام به سیستم ترمز ضد قفل (ABS)، تعبیه چراغ روشنایی روز و اجرای ترمز اضطراری از جمله مواردی هستند که اجرای آنها در دستور کار بود اما نهایتاً متوقف شدند. هرچند در برخی موارد، این سخت‌گیری‌ها باعث شده که تولید برخی خودروها متوقف شود.

توقف تولید خودروهای غیر استاندارد

برخی خودروهای پرطرفدار ایرانی مثل پراید، تیبا، ساینا، پژو ۴۰۵ (جی‌ال‌ایکس و اس‌ال‌ایکس)، و سمند به دلیل عدم رعایت استانداردهای ۸۵ گانه از خط تولید خارج شده‌اند. با این حال، هنوز در خیابان‌های کشور خودروهایی تردد می‌کنند که فاقد استانداردهای لازم بوده و به مشکلات ایمنی جدی منجر می‌شوند.

کارشناسان همواره از سازمان ملی استاندارد خواسته‌اند که پیش از افزایش تعداد استانداردها، گزارشی جامع و شفاف از وضعیت اجرای استانداردهای موجود ارائه دهد. در غیر این صورت، این تصمیم‌ها تنها در حد کاغذبازی باقی خواهند ماند و قابلیت اجرایی نخواهند داشت.