۴ سناریو احتمالی برای آینده اقتصاد ایران پس از جنگ ۱۲ روزه
اقتصاد ایرانی: آینده مبهم اقتصاد ایران پس از جنگ ۱۲ روزه با اسرائیل، بازارها را در حالت انتظار و بیتصمیمی فرو برده و به باور کارشناسان، این وضعیت میتواند زمینهساز تنشهای اقتصادی بزرگتری باشد.

یک کارشناس مسائل اقتصادی تأکید کرده است که در فضای شکنندهای که آتشبس میان ایران و اسرائیل ایجاد کرده، پایداری این وضعیت نامشخص بوده و از سوی دیگر، بازارهای اقتصادی ایران با نوعی بلاتکلیفی و کمتحرکی مواجه شدهاند. این شرایط به دلیل عدم اطمینان از آینده جنگ، امکان وقوع مجدد آن و همچنین چشمانداز مذاکرات احتمالی با آمریکا ایجاد شده است.
چالشهای اقتصاد ایران در نبود شفافیت
به اعتقاد سلطانی، اقتصاد ایران در غیاب سازوکارهای شفاف و پاسخگو به جای حرکت بر مبنای عقلانیت و آیندهنگری، گرفتار سردرگمی شده است. او با تأکید بر نقش مسائل ژئوپلیتیک بیان میکند که حتی اگر مذاکرات ایران و آمریکا آغاز شود، نمیتوان به توافق پایدار و همراهی طرفهای ثالث بهویژه اسرائیل یا رفع کامل تحریمها دل بست.
چهار سناریوی احتمالی پیشروی اقتصاد ایران
این تحلیلگر در ادامه به تحلیل چهار سناریوی اصلی برای آینده اقتصاد ایران تا پایان سال ۱۴۰۴ پرداخته است:
بدترین سناریو: بازگشت به جنگ و فرسایش اقتصادی
در این سناریو، بازگشت به جنگ تمامعیار، فرسایشیشدن درگیریها و هدف قرار گرفتن زیرساختهای اساسی کشور مورد پیشبینی است که میتواند به فلجشدن کامل اقتصاد بینجامد.
سناریوی بدتر: تداوم بیثباتی و فشار اقتصادی
سناریوی دیگر شامل استمرار وضعیت کنونی با آتشبسی ناپایدار و افزایش ناامنی است. در این حالت، بازگشت تحریمهای بینالمللی، تقویت روند تورم و احتمال تغییرات در ساختار بودجه دولت برای مدیریت شرایط اضطراری، اقتصاد کشور را آسیبپذیرتر میکند.
سناریوی بد: مذاکره بیثمر
این احتمال وجود دارد که مذاکرات ایران و آمریکا آغاز و به توافقی محدود ختم شود. در این شرایط، با کاهش نسبی تحریمها، اما بدون صلح دائم، اقتصاد در وضعیتی بین جنگ و صلح باقی خواهد ماند.
بهترین سناریو: صلح پایدار و رونق اقتصادی
سناریوی بهینه دستیابی به توافق سیاسی پایدار با آمریکا، رفع کامل تحریمها و بازگشت اقتصاد ایران به مسیر رونق و توسعه خواهد بود.
احتمال سناریوی دوم: ادامه وضعیت فعلی
به باور سلطانی، با توجه به اطلاعات فعلی، احتمال تحقق دومین سناریو یعنی تداوم وضعیت موجود و بیثباتی ژئوپلیتیک بیشتر است. او تأکید میکند که عبور از این شرایط نیازمند تدبیر در جهت تقویت توان نظامی و همزمان کاهش فشارهای اقتصادی خواهد بود.