شعبه‌های فرماندهی آقا، همین خانه‌های ساده ماست
محدث تک فلاح
وقتی رهبرمان از «شور و شعور انقلابی» مردم گفت و شکوه «پایداری معجزه‌آسا»ی ملت ایران را ستود، یعنی یک چیز: اتاق فرماندهی فقط ستاد کل نیروهای مسلح نیست؛ هر خانه‌ای که در آن مادری بچه‌اش را انقلابی بار می‌آورد، پدری نان حلال درمی‌آورد و جوانی حواسش به جنگ رسانه‌ای دشمن هست، همانجاست که جنگ را می‌بریم.
دست‌کم در این ۱۲ روز، همه فهمیدیم که دشمن از یک چیز بیشتر از موشک و پهپاد می‌ترسد: از وحدت ملت ایران.آقا فرمودند: «شکوهِ پایداریِ معجزه‌آسای ملت ایران»، و همه ما دیدیم که این معجزه، فقط در میدان نبرد نبود؛ در صف‌های طولانی اهدای خون، در نذرهای ساده اما پرمعنا، در بغض جوانی که با گوشی‌اش برای بچه‌های غزه و لبنان روایتگری می‌کرد و در مادری که پسرش را به بهشت‌زهرا سلام الله علیها فرستاد و گفت: «الهی راضی‌ام».
رهبر انقلاب در پیامشان به مناسبت چهلمین روز شهادت شهدای جنگ اخیر بر «حفظ شور، شوق و شعور انقلابی» تأکید کردند. این یعنی بعد از جنگ ۱۲ روزه، تازه وظیفه ما شروع شده است. اگر دشمن، جنگ نظامی را باخت، به این امید زنده مانده که جنگ شناختی و فرهنگی را ببرد؛ اما اگر خانه‌های ما، مدرسه‌های ما، هیئت‌های ما، محل کار و بازار و مسجد ما، پرچم این شور و شعور را بالا نگه دارند، همان‌طور که آقا فرمودند، اتاق فرماندهی ایران، شکست‌ناپذیر می‌شود.چه کار می‌توانیم بکنیم؟
ساده اما مهم:-مادرها می‌توانند یک روضه‌ی کوچک خانگی بگیرند، برای شهدا و برای «حفظ روحیه».-پدرها می‌توانند شب‌ها پای سفره‌ی شام از اتفاقات مهم بگویند، از رشادت شهیدان بگویند، تا بچه‌ها بفهمند در چه کشوری زندگی می‌کنند.-دانش‌آموزها و دانشجوها می‌توانند در فضای مجازی روایت درست بدهند، اگر چه فقط با یک پست ساده.-کسبه می‌توانند تصویر شهدا را پشت شیشه مغازه بزنند، حتی یک قاب کوچک.-معلم‌ها می‌توانند ده دقیقه از کلاس را بگذارند برای گفتگو درباره «ایران عزیز».همه این‌ها کارهایی ساده‌اند. اما همین کارهای ساده، یعنی اینکه شعبه‌های فرماندهی انقلاب در هزاران نقطه پراکنده شده‌اند. یعنی دشمن دیگر نمی‌تواند مرکز فرماندهی را بزند. یعنی آقا تنها نیست.
