اشک جامعه کارگری درآمد
اقتصادایرانی:بحران اقتصادی و افزایش هزینههای درمان، کارگران را در دوراهی تلخ بین تأمین نیازهای اولیه زندگی و مراقبتهای پزشکی قرار داده است؛ وضعیتی که نه تنها معیشت، بلکه سلامت جسمانی آنها را نیز به شدت تهدید میکند.

افزایش بیرویه هزینههای درمانی به یکی از چالشهای جدی زندگی کارگران و خانوادههای آنها تبدیل شده است. ترکیب درآمد پایین و عدم امکان پوشش هزینههای پزشکی موجب شده تا برخی از کارگران به روشهای خطرناک از جمله خوددرمانی روی بیاورند. این مسئله نهتنها سلامت جسمی آنها را به خطر انداخته، بلکه فشار اقتصادی مضاعفی بر زندگی این قشر آسیبپذیر ایجاد کرده است.
یکی از کارگران در گفتوگو با یکی از مراکز درمانی بیان کرد: «با اینکه حقوقم تنها نیازهای اولیه خانه را تامین میکند، پرداخت هزینههای درمانی برایم غیرممکن شده است. مجبورم به داروهای ارزانقیمت روی بیاورم و خودم را درمان کنم.»
افزایش بیسابقه تعرفههای درمانی
در سال ۱۴۰۴، قیمت خدمات درمانی و تشخیصی از جمله ویزیت پزشکان با افزایش ۴۶ درصدی روبهرو شد. این رشد تعرفهها که ابتدا پیشنهاد افزایش ۵۴ درصدی توسط شورای عالی بیمه سلامت مطرح شده بود، در نهایت پس از بررسیها کاهش یافت. اما همین افزایش ۴۶ درصدی نیز برای اقشار کمدرآمد، بهویژه کارگران، بسیار سنگین است. هزینههای پزشکی، دارویی و آزمایشهای تخصصی بخش قابل توجهی از درآمد آنها را از بین میبرد.
بحران قراردادهای کوتاهمدت
فتحالله بیات، رئیس اتحادیه کارگران قراردادی و پیمانی، با انتقاد از قراردادهای موقت اظهار داشت: «این نوع قراردادها باعث کاهش قدرت خرید کارگران و فشار مضاعف بر زندگی آنها شده است. این وضعیت همچنین مانع از ایجاد تشکلهای کارگری برای دفاع از حقوق این افراد میشود.»
وی افزود: «اجرای مصوبه هیئت وزیران مبنی بر محدود کردن مدت قراردادهای موقت به چهار سال و همچنین لغو برخی از قوانین مانعساز، میتواند امنیت شغلی کارگران را تقویت کند.»
بیات ادامه داد: «اجرای این سیاستها نهتنها موجب بهبود شرایط معیشتی کارگران میشود، بلکه استرسها و نگرانیهای مربوط به اخراج بیدلیل را کاهش میدهد.»
موارد خوددرمانی میان کارگران
بیات با اشاره به مشکلات ناشی از ضعف مالی کارگران عنوان کرد: «بسیاری از کارگران ناچار شدهاند نیازهای اساسی مانند درمان و سلامت روانی را حذف کنند. آنها به مصرف داروهای بدون نسخه و توصیههای غیرعلمی روی آوردهاند که این موضوع میتواند در بلندمدت خطرات جبرانناپذیری داشته باشد.»
وی هشدار داد: «این وضعیت نهتنها منجر به بروز بیماریهای مزمن و مشکلات بلندمدت میشود، بلکه فاصله طبقاتی و دسترسی نابرابر به خدمات درمانی را نیز بیشتر میکند.»
اهمیت اصلاحات در نظام بیمه
رئیس اتحادیه کارگران قراردادی و پیمانی با انتقاد از ضعف نظام بیمه کشور گفت: «بیمههای موجود توان بالایی در پوشش هزینههای درمانی ندارند و طرحهای حمایتی نیز کارآمدی کافی ندارند. این موضوع باعث شده تا کارگران مجبور به حذف نیازهای ضروری از زندگی شوند.»
راهکارهایی برای پایان بحران
به گفته فتحالله بیات، اقدامات پیشنهادی شامل افزایش واقعی دستمزدها متناسب با تورم، تقویت بیمههای درمانی، کاهش هزینههای دارو و خدمات پزشکی و بازتعریف سیاستهای رفاه اجتماعی برای حمایت از کارگران است.
کارشناسان معتقدند که بدون اصلاح ساختاری در نظام درمانی و افزایش درآمد واقعی کارگران، بحران سلامتی این قشر جامعه ادامه خواهد داشت و تبعات آن به کل کشور گسترش خواهد یافت.